ایتالیا


پایتخت	رم
واحدپول	یورو (EUR) 1 EUR = 1.9558 BAM 1 EUR = 655.9570 XAF 1 EUR = 655.9570 XOF 1 EUR = 491.9678 KMF 1 EUR = 7.4604 DKK 1 EUR = 24.5000 STN 1 EUR = 1.9558 BGN 1 EUR = 1.0170 USD
جمعیت	۵۸٬۸۵۰٬۷۱۷ (2023)
برق	۲۳۰ ولت / ۵۰ هرتز (یوروپلاگ، شوکو، Type L)
کدکشور	+39
منطقه زمانی	Europe/Rome
اورژانس	112, 113 (پلیس), 115 (سازمان آتش‌نشانی), 118 (اورژانس پیش‌بیمارستانی)
سمت رانندگی	راست
ویرایش در ویکی‌داده

ایتالیا (به ایتالیایی: Italia و به انگلیسی: Italy) با نام رسمی جمهوری ایتالیا (Repubblica Italiana با تلفظ رپوبلیکا ایتالیانا) کشور بزرگی‌ست که در جنوب اروپا قرار دارد. ایتالیا به همراه یونان از پایه‌گذاران تمدن غرب به شمار می‌روند. به این علت، این کشور بیشترین تعداد آثار ثبت شده در میراث جهانی یونسکو را در سطح دنیا داراست و یادمان‌های تاریخی و آثار باستانی تقریباً در تمام نقاط ایتالیا پراکنده‌اند. این کشور همچنین به تنوع خوراک، برندهای مد، اتومبیل‌های گران‌قیمت مسابقه‌ای و موتورسیکلت‌ها، تنوع فرهنگی و گویشی، کوه‌ها و دریاچه‌های بی‌نظیر به‌خصوص در دامنه‌های ((کوه‌های آلپ ))، سواحل زیبا و مردم خونگرم مشهور است. پربیراه نیست که ایتالیا با نام Il Bel Paese به معنی کشور زیبا شهرت دارد.

ایتالیا دو کشور کوچک را در داخل مرزهای خود دربرگرفته است: سان مارینو و واتیکان. با اینکه این دو کشور عضوی از اتحادیه اروپا نیستند، اما در پیمان شنگن و اتحادیه پولی اروپایی عضویت دارند. با صرفنظر از لباس پلیس این دو کشور، اختلاف ظاهری دیگری بین خاک این کشورها و ایتالیا دیده نمی‌شود. بین این کشورها کنترل مرزی وجود ندارد و واحد پولی آنان نیز یکسان است. زبان رسمی این دو کشور نیز ایتالیایی است.

ناحیه‌ها

شمال غربی ایتالیا (پیمونت، لیگوریا، لمباردی و واله دائوستا)
این منطقه مناطق ساحلی پورتوفینو و چینکو تره، کوه‌های آلپ، مناطق صنعتی تورین، بزرگ‌ترین بندر ایتالیا (بندر جنوا)، مرکز بازرگانی ایتالیا (میلان) و چشم‌اندازهای زیبایی از دریاچه‌های کومو و ماجیوره را در بر دارد.

شمال شرق ایتالیا (امیلیا-رومانیا، فریولی ونتزیا جولیا، ترنتینو آلتو آدیجه)
از کانال‌های ونیز گرفته تا بولونیا شهر غذاهای ایتالیایی و از دامنه‌های چشم‌نواز تیرول جنوبی تا پیست‌های آسکی درجهٔ یک کورتینا آمپزو و شهرهای زیبای ورونا و پارما همه در این محدوده قرار گرفته‌اند. منطقه آلمانی‌زبان تیروی جنوبی و شهر تریسته حال و هوای شهرهای اروپای مرکزی را به بازدیدکنندگان منتقل می‌کنند.

ایتالیای مرکزی (لاتزیو، آبروتزو، مارکه، توسکانی و اومبریا)
این منطقه قلب تاریخ و هنر ایتالیاست. شهر رم به تنهایی بسیاری از یادمان‌های دورهٔ باستان را در استان لاتزیو در برگرفته است. فلورانس مهد تاریخ و هنر دوره رنسانس، مهمترین شهر استان توسکانی است.

جنوب ایتالیا (آپولیا، باسیلیکاتا، کالابریا، کامپانیا و مولیز)
خرابه‌های شهر باستانی پمپئی در نزدیکی ناپل، سواحل زیبای کالابریا و بسیاری از نقاط دیدنی دیگر، این منطقه را به یکی از جاذبه‌های توریستی ایتالیا بدل کرده‌اند.

سیسیل
این جزیره زیبا، با معماری، طبیعت و فرهنگ غنی‌اش از مقاصد گردشگری ایتالیاست. غذاهای این منطقه شهرت خاصی دارند.

ساردنی
این جزیره که ۲۵۰ کیلومتر از ساحل غربی ایتالیا فاصله دارد با داشتن سواحل زیبا و مناظر چشم‌نواز یکی از مقاصد گردشگری برای مردم ایتالیا و سایر نقاط دنیاست.

شهرها

رم: که به ایتالیایی روما نامیده می‌شود پایتخت کنونی ایتالیا و پایتخت امپراتوری رم تا سال ۲۸۵ پس از میلاد بود.
بولونیا: یکی از بزرگ‌ترین شهرهای دانشگاهی دنیاست.
فلورانس: با تلفظ ایتالیایی فیرنتزه (Firenze) شهری قرون وسطایی‌ست که بخاطر معماری و هنر و تاریخش شهرت جهانی دارد.
جنوا: این شهر مرکز یکی از جمهوری‌ها در دوره‌ قرون وسطی بود و در حال حاضر از مقاصد اصلی گردشگری ایتالیاست.
میلان: با تلفظ میلانو، مرکز مد، لباس، تجارت و هنر ایتالیاست.
ناپل: با تلفظ ناپولی، از قدیمی‌ترین شهرهای دنیای غرب محسوب می‌شود. آتشفشان وزوو در مجاورت این شهر قرار دارد.
پیزا: مرکز یکی از جمهوری‌های دوره قرون وسطی که به خاطر برج خمیده‌اش معروف است.
تورین: با تلفظ تورینو یکی از شهرهای صنعتی شناخته شده ایتالیاست که صنایع اتومبیل‌سازی فیات در آنجا قرار دارد. این شهر همچنین دارای طبیعت بی‌نظیری است.
ونیز: این شهر به ایتالیایی وِنِتْزیا تلفظ می‌شود. شاید بتوان گفت ونیز یکی از زیباترین شهرهای دنیاست که با معماری زیبا و کانال‌های آبش شناخته می‌شود.

وارد شدن

ایتالیا عضوی از پیمان شنگن است. بین کشورهای که این پیمان را امضا و اجرا کرده‌اند مرزی وجود ندارد. بر طبق پیمان شنگن کنترل مرزی بین کشورهای اتحادیه‌ی اروپا (بجز بلغارستان، کرواسی،‌ قبرس، ایرلند، رومانی و بریتانیا) و همچنین کشورهای نروژ،‌ ایسلند، لیختن‌اشتاین و سوئیس وجود ندارد و مسافران می‌توانند بین این کشورها به سادگی تردد کنند. به عبارت دیگر، داشتن ویزای شنگن از سفارت ایتالیا در ایران برای بازدید از کل این منطقه کافی‌ست. دریافت ویزای شنگن برای شهروندان ایرانی نیازمند طی مراحل اداری‌ست که گاهی تا چندین هفته به طول می‌انجامد. برای ویزای تحصیلی این مدت می‌تواند به چندین ماه برسد. همچنین تعیین وقت مصاحبه از طریق وب‌سایت سفارت ایتالیا در تهران. امکان‌پذیر است.

با هواپیما

فرودگاه‌ها و خطوط هوایی اصلی و پروازهای مستقیم بین ایران و ایتالیا

فرودگاه‌های اصلی ایتالیا عبارتند از:

فرودگاه لئوناردو داوینچی فیومیچینو (Fiumicino – Aeroporto Internazionale Leonardo da Vinci) (کد یاتا FCO). یکی از پرترددترین فرودگاه‌های ایتالیاست که در شهر فیومیچینو در نزدیکی رم قرار دارد. این فرودگاه با نام فرودگاه فیومیچینو شناخته می‌شود. خط اتوبوس و قطار به مقصد این فرودگاه از نقاط مختلف شهر رم از جمله ایستگاه مرکزی قطار (ایستگاه ترمینی) برقرار است. قیمت بلیط اتوبوس از این ایستگاه به فرودگاه ۴ یورو است.

ایران‌ایر: یک پرواز هفتگی در روز چهارشنبه از فرودگاه امام ‌خمینی در تهران به فرانکفورت و بالعکس انجام می‌گیرد. مدت پرواز به رم ۵:10 و پرواز برگشت به تهران ۰۴:۵۵ ساعت هستند.

آلیتالیا:‌ پروازهای این شرکت در تمام روزهای هفته از تهران به رم و بالعکس برقرار هستند. مدت زمان رفت ۰۵:۱۵ و برگشت ۰۴:۵۰ است.

فرودگاه میلانو مالپنزا (Aeroporto di Milano-Malpensa) (کد یاتا MXP). فرودگاه اصلی شهر میلان در شمال ایتالیاست. این فرودگاه با خطوط مختلف قطار و اتوبوس به مرکز شهر میلان متصل است.

ایران‌ایر: دو پرواز هفتگی در روزهای سه شنبه و جمعه از فرودگاه امام خمینی تهران به فرودگاه میلان وبالعکس برقرار هستند.

هواپیمایی ماهان: سه پرواز در هفته در روزهای چهارشنبه،‌ شنبه و یکشنبه از تهران به میلان و بالعکس انجام می‌گیرد.

سایر فرودگاه‌ها و شرکت‌های هواپیمایی

تمام شهرهای اصلی ایتالیا دارای فرودگاه هستند و با خطوط پروازی به سایر شهرهای ایتالیا و اروپا متصل اند. پروازهای ارزان‌قیمتی نیز داخل اروپا مسافران را بین این شهرها جابجا می‌کنند.

فرودگاه برگاموی میلان (Aeroporto di Milan-Bergamo-Orio al Serio) با کد یاتای BGY
فرودگاه چمپینوی رم (Ciampino–Aeroporto Internazionale) با کد یاتای CIA
فرودگاه بولونیا (Aeroporto di Bologna-Guglielmo Marconi) با کد یاتای BLQ
فرودگاه ونیز (Aeroporto di Venezia Marco Polo) با کد یاتای VCE
فرودگاه ناپولی (Aeroporto Internazionale di Napoli) با کد یاتای NAP
فرودگاه باری (Aeroporto di Bari) با کد یاتای BRI
فرودگاه تورین (Aeroporto di Torino) با کد یاتای TRN
فرودگاه جنوا (Aeroporto di Genova-Sestri) با کد یاتای GOA
فرودگاه پیزا (Aeroporto Galileo Galilei) با کد یاتای PSA
فرودگاه پالرموی سیسیل (Aeroporto di Palermo-Punta Raisi) با کد یاتای PMO

شرکت‌های هواپیمایی

آلیتالیا (یاتا: AZ)، ☎ +۳۹ ۸۹۲۰۱۰. شرکت هواپیمایی حامل پرچم ایتالیا و عضوی از SkyTeam alliance است که با چندین شرکت خارج از اسکای‌تیم‌آلیانس هم همکاری دارد. سابقاً فرودگاه میلانو مالپنسا (یاتا: MXP) مقر اصلی این شرکت بود. اما بعد از انتخاب فرودگاه فیومیچینوی رم (یاتا: FCO)، نقش فرودگاه میلان تنزل پیدا کرد.
رایان‌ایر (یاتا: FR)، ☎ +۳۹ ۸۹۹ ۵۵ ۲۵ ۸۹. رایان‌ایر از سایر شهرهای اروپایی به ده فرودگاه اصلی در ایتالیا پرواز مستقیم دارد. همچنین از یازده فرودگاه دیگر نیز پروازهای مستقیم داخل ایتالیا انجام می‌گیرد.
ایزی‌جت (یاتا: U2)، ☎ +۳۹ ۱۹۹ ۲۰۱ ۸۴۰. ایزی‌جت دارای هفده مبدأ پروازی داخل ایتالیاست.
ویز‌ ایر (یاتا: W6)، ☎ +۳۹ ۸۹۹ ۰۱۸ ۸۷۴. ارتباط برخی از فرودگاه‌های ایتالیا با کشورهای اروپای شرقی از طریق این شرکت انجام می‌گیرد.
بلو اکسپرس (یاتا: BV)، ☎ +۳۹ ۰۶ ۹۸۹۵۶۶۷۷. عمده پروازهای این شرکت پروازهای داخلی‌ست. اگرچه این شرکت دارای چندین پرواز بین‌المللی از فرودگاه فیومیچینو نیز هست.
مریدیانا فلای (یاتا: IG)، ☎ +۳۹ ۸۹ ۲۹ ۲۸. این شرکت هوایی عمدتاً در جزیره ساردنیا فعال است و دارای پروازهای فصلی به شهرهایی نظیر نیویورک، مسکو، لندن و تل‌ آویو است.

با قطار

از طریق شهرهای زیر می‌توان با قطار وارد ایتالیا شد:
از اتریش از طریق شهرهای وین،‌ اینسبروک و ویلاش
از فرانسه از شهرهای نیس،‌ لیون و پاریس
از آلمان از شهر مونیخ
از اسپانیا از شهر بارسلون
از سوئیس از شهرهای بازل،‌ ژنو و زوریخ
از اسلوونی از شهر لیوبلیانا

با ماشین

ایتالیا با کشورهای فرانسه، اتریش، سوئیس و اسلوونی هم مرز است. مرزهای این کشورها با ایتالیا برای تردد باز هستند و بازرسی مرزی وجود ندارد. اگرچه ممکن است پلیس بعضی از خودروها را بطور تصادفی برای بازرسی نگهدارد.

با اتوبوس

شرکت یورولاینز که با نام تورینگ هم شناخته می‌شود خطوط اتوبوس منظمی را از سایر کشورهای اروپایی به ایتالیا برنامه ریزی کرده است. شرکت‌های Megabus و Flixbus نیز سرویس‌هایی را از سایر کشورها به ایتالیا دارند. این سایت گزینه‌ی خوبی برای جستجو اتوبوس (همچنین قطار، خودرو و هواپیما) در ایتالیا و سایر شهرهای اروپاست.

با قایق

قایق‌ها و کشتی‌های مختلفی کشورهای یونان،‌ کرواسی،‌ آلبانی و مونته‌نگرو به مقصد ایتالیا ترک می‌کنند. مقصد این کشتی‌ها بندرهای باری، ونیز و آنکونا در ساحل شرقی ایتالیاست.

سرویس منظم کشتی‌رانی جزیره کرس در فرانسه را به جنوا، لیورنو، چیویتاوکیا، ناپل و شمال جزیره ساردنی متصل می‌کنند. بندر بارسلون با کشتی به چیویتاوکیا و جنوا متصل است.

برخی از شرکت‌های کشتی‌رانی ناپل و سیسیل را به کشورهای شمال آفریقا متصل می‌کنند.

گشتن

با قطار

بیشتر شهرهای ایتالیا توسط خطوط قطار به هم متصل‌اند. شرکت قطارهای ایتالیا با نام ترن‌ایتالیا (Trenitalia) مدیریت خطوط اصلی قطارها را عهده‌دار است. خرید بلیط قطارها هم از دستگاه‌های فروش بلیط در ایستگاه‌های قطار و هم بصورت آنلاین از وبسایت ترن‌ایتالیا امکان‌پذیر است. ایستگاه‌های قطار Centrale (با تلفظ چنتراله) نام دارند. ایستگاه مرکزی قطار شهر رم ترمینی (Roma Termini) نام دارد.

در سال‌های اخیر توسعه‌ی خطوط قطارهای ایتالیا به مزایده گذاشته شده است و شرکت‌های خصوصی عهده‌دار توسعه برخی خطوط‌های پرسرعت شده‌اند. بنابراین در انتخاب خطوط قطارهای پرسرعت می‌توانید بین خطوط قطارهای دولتی (Trenitalia) و خطوط خصوصی (با نام Nuovo Trasporto Viaggiatori) یکی را انتخاب کنید.

ترن‌ایتالیا (Trenitalia)، ☎ +۳۹ ۸۹۲۰۲۱. شرکت قطارهای دولتی ترن‌ایتالیا انواع مختلفی از قطارها را در این کشور راه‌اندازی کرده است: قطارهای پرسرعت (با عناوین Frecciarossa (با تلفظ فرچیا رُزا) به معنی پیکان سرخ، Frecciargente (فرچیار جنتو) به معنی پیکان نقره‌ای و Frecciabianca (فرچیا بیانکا) به معنی پیکان سفید)، قطارهای اینترسیتی (Intercity)، قطارهای محلی (Regionali و Regionali Veloci) و قطارهای بین‌المللی (Eurocity و Euronight)

قطارهای پرسرعت بسیار کارا و راحت هستند و سرعتشان تا ۳۶۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد. این قطار فقط در شهرهای اصلی توقف می‌کنند. قطارهای پرسرعت شهرهای تورین، میلان، رم، ونیز، بولونیا و ناپل را به هم متصل می‌کنند. توجه داشته باشید که این قطارها گران‌ترین بلیط را در بین انواع مختلف قطارها دارند. قطارهای محلی ارزان‌قیمت‌ترین نوع قطارها هستند و تقریباً در همه شهرها توقف می‌کنند.

قطارهای اینترسیتی مابین قطارهای پرسرعت و قطارهای محلی هستند و در شهرهای بیشتری نسبت به قطارهای پرسرعت توقف می‌کنند و سرعت کمتری نیز دارند.

شرکت خصوصی قطار (Nuovo Trasporto Viaggiatori)، ☎ +۳۹ ۰۶۰۷۰۸. قطارهای این شرکت که .Italo نامیده می‌شوند از زمان تاسیس خطوط قطار پرسرعت ایتالیا در سال ۲۰۱۲ شروع به کار کردند. از آن زمان تاکنون سرویس‌های این شرکت در بین شهرهای رم، میلان، تورین، فلورانس، ناپل و سایر شهرهای اصلی ایتالیا گسترش پیدا کرده است. هدف این شرکت بطور عمده فراهم کردن سرویس‌های پرزرق و برق است و بنابراین تلاشی برای کاهش قیمت‌های قطارها نمی‌کنند. اگرچه گاهاً ممکن است قیمت بلیط برخی از خطوط این شرکت، از قطارهای دولتی کمتر باشد. حتماً قبل از خریدن بلیط، قیمت این قطارها را با قطارهای شرکت ترن‌ایتالیا مقایسه کنید. ایتالیا‌یی‌ها این شرکت را بطور کل با نام قطارهای آن یعنی ایتالو (Italo) می‌شناسند.

انواع مختلف قطار

قطارهای مسیرهای طولانی به دو نوع درجه یک و درجه دو تقسیم می‌شوند. قیمت بلیت درجه دو تا ۸۰٪ بلیت درجه یک است. در قطارهای پرسرعت گزینه‌های بیشتری برای انتخاب دارید که عبارتند از بلیت‌های basic و standard و flexible که از میان آن‌ها بلیت‌‌های basic ارزان‌ترین نوع بلیت‌ها هستند. در قطارهای پرسرعت رزرو صندلی اجباری‌ست به این معنا که محل نشستن شما از پیش تعیین شده و از سوی دیگر شما مجبور خواهید شد که بلیت خود را از پیش خریداری کنید. در مسیرهای اصلی شمال به جنوب و بالعکس، ساعات شلوغی، بعد از برگزاری تظاهرات بزرگ یا در تعطیلات آخر هفته، کوپه‌های درجه دو یا ارزان‌قیمت‌تر ممکن است پر باشند و جای خالی برای نشستن پیدا نکنید. اگر در مسیر مابین میلان تا ناپل (که از بولونیا، فلورانس و رم نیز عبور می‌کند) از قطارهای پرسرعت استفاده کنید، نیم ساعت زودتر از قطارهای معمولی به مقصد خواهید رسید. اما در مسیرهایی همانند رم تا جنوا و یا ونیز تا تریسته قطارهای پرسرعت از همان مسیر خطوط راه‌آهن قدیمی استفاده می‌کنند که زمان رسیدن به مقصد فقط اندکی از قطارهای معمولی کوتاه‌تر خواهد شد. در این مسیرها، خرید بلیت قطارهای پرسرعت صرفاً دور ریختن پولتان است! بنابراین در نظر داشته باشید که همواره مدت زمان سفر را چک کنید. برای این منظور می‌توانید از سایت ترن‌ایتالیا استفاده کنید. همچنین می‌توانید زمان حرکت قطارهای مختلف در طول روز را در ورودی سکوها بصورت چاپ شده داخل بورد اطلاعات حرکت بیابید.

در مسیرهای طولانی همانند میلان به رم، ترن‌ایتالیا قطارهای شبانه راه‌اندازی کرده است که Treni Notte نامیده می‌شوند. این قطارهای ساعت ۲۲:۰۰ از مبدأ حرکت می‌کنند و صبح روز بعد به مقصد می‌رسند. در این قطارها می‌توانید بین صندلی‌های معمولی، کاناپه و کابین‌های خواب در دسته‌های بندی‌های مختلف انتخاب کنید. صندلی‌های معمولی ارزان‌قیمت قیمت را دارند اما قیمت‌های کابین‌ خواب تفاوت فاحشی با صندلی ندارند و در عین حال راحت‌ترین گزینه برای مسافرت در شب هستند.

توجه: در نظر داشته باشید که برخی از قطارها در ایتالیا دارای سیستم تهویه نیستند. بنابراین فراموش نکنید که در روزهای داغ تابستان بطری آب با خود به همراه داشته باشید.

خرید بلیت قطار

صف‌های خرید بلیت از دستگاه‌های مربوطه در ایستگاه‌های قطار ممکن است طویل و شلوغ باشند. بنابراین اگر می‌خواهید بلیت خود را در ایستگاه قطار خریداری کنید، حتماً در آنجا زودتر حضور داشته باشید که بخاطر شلوغی صف‌های خرید بلیت، قطارتان را از دست ندهید. این دستگاه‌های خرید بلیت دارای صفحه لمسی هستند و می‌توانید زبان‌ آن را تغییر دهید. تنها مشکل این دستگاه‌ها، عدم وجود تعداد زیاد آن‌هاست که در روزهای شلوغ باعث ایجاد صف‌های طولانی خرید بلیت می‌شود.

شما همچنین می‌توانید بلیت قطار خود را از وبسایت ترن‌ایتالیا خریداری کنید. پس از پرداخت، کدی به شما تعلق می‌گیرد که با وارد کردن این کد در دستگاه‌های خرید بلیت، می‌توانید بلیط خود را دریافت کنید. همچنین شما می‌توانید در هنگام خرید بلیت برخی از انواع قطارها گزینه "بدون بلیت" را انتخاب کرده و بلیط خود را شخصاً چاپ کنید تا احتیاجی به استفاده از دستگاه‌های ایستگاه قطار نداشته باشید. وبسایت ترن‌ایتالیا بطور پیشفرض بهترین گزینه‌های سفر (که معمولاً گران‌ترین گزینه‌ها هستند) را در نتایج جستجوی قطار نشان می‌دهد. برای دیدن سایر گزینه‌ها که قطارهای کندتر یا ارزان‌تر هستند، می‌بایست گزینه‌ای را انتخاب کنید که تمام مسیرها را نشان دهد.

قطارهای پرسرعت، معمولاً زودتر از سایر قطارها پر می‌شوند. بنابراین بهتر است بلیت خود را زودتر خریداری کنید. در حالت کلی شما باید بلیت سفر خود را قبل از سوار شدن به قطار خریداری کنید. شرکت‌ قطارهای ایتالیا از سال ۲۰۰۷ کمپینی را علیه فرار از پرداخت هزینه بلیت آغاز کرد. بر طبق مقررات، کسانی که بدون خرید بلیت سوار قطار می‌شوند می‌بایست جریمه‌ای معادل حداقل ۵۰ یورو پرداخت کنند. اگر دیرتان شده و بلیت خود را خریداری نکرده‌اید و دقایقی بیشتر به حرکت قطار نمانده و همچنین وقت خرید بلیت را ندارید، بهترین راه صحبت با کنترلر قطار (il controllore یا il capotreno) است که قبل از حرکت با لباس‌ فرم بیرون قطار ایستاده است.

قوانین

بخاطر داشته باشید که قبل از سوار شدن به اکثر قطارها باید بلیتی که خریداری کرده‌اید را معتبر سازید. برای معتبر ساختن بلیت، باید آن را از عرض وارد دستگاه‌های زردرنگی کنید که در کنار ورودی سکوها قرار داده‌ شده‌اند و با نام Convalida مشخص شده‌اند. مسافرت با بلیت معتبر نشده، همانند مسافرت بدون خریداری بلیت است. کنترلرهای بلیت در قطار در این مورد مشخص، معمولاً بخششی ندارند. تنها مورد استثنا، بلیت‌هایی هستند که روز و ساعت حرکت قطار روی آن درج شده است و احتیاجی به معتبرسازی ندارند.

از سال ۲۰۰۵ قانون منع استعمال دخانیات در مکان‌های عمومی در ایتالیا به اجرا در آمده است. بنابراین در صورت کشیدن سیگار در قطارها، مجبور به پرداخت جریمه خواهید شد.

بسته‌های پیشنهادی

گزینه‌های مختلفی برای خرید بلیت در ایتالیا موجودند. برخی از آنان مختص مسافران خارجی‌اند و برخی صرفاً برای ایتالیایی‌ها در دسترس‌اند. برخی از این بلیت‌ها برای مسافرت در مدت مشخصی معتبرند. اما برخی دیگر بلیت‌های عادی هستند که با اعمال برخی محدودیت‌ها تخفیف‌های زیادی را دارا شده‌اند. در صورتی که قصد خریدن یکی از این بسته‌ها را دارید، قبل از خریدن قیمت آن را با بلیت عادی مقایسه کنید.

اگر شما زیاد به مسافرت می‌روید می‌توانید از پاسِ ترن‌ایتالیا استفاده کنید که TRENITALIA PASS نام دارند. با پاس‌ها این شما تعداد روزهای مسافرت خود را در یک بازه‌ٔ سفر دو ماهه خریداری می‌کنید. اگرچه همچنان لازم است که هزینه‌ای اضافی برای رزرو کردن سرویس‌های مختلف از قبیل TBiz، یورو استار ایتالیا، اینترسیتی و غیره پرداخت کنید که بسته به نوع قطار بین ۵ تا ۲۵ یورو است. جزییات مربوط به آن را می‌توانید از سایت ترن‌ایتالیا و یا اینجا ببینید.

گزینه بدون بلیت ترن‌ایتالیا که در بالا از آن یاد شد، تنها در صورتی معتبر است که آنلاین یا خرید از یک آژانس مسافرتی معتبر خریداری کرده باشید و صرفاً برای قطارهای پرسرعت و یا اینترسیتی بکار می‌رود. این گزینه، به شما این امکان را می‌دهد که بلیت خود را آنلاین خریداری کنید و تنها با داشتن یک کد PNR که به ایمیل شما فرستاده می‌شود، سوار قطار شوید. شما می‌توانید انتخاب کنید که رسید خرید را از طریق ایمیل یا داخل قطار دریافت کنید. شما می‌بایست در قطار کد PNR را به کنترلر بلیت ارائه کنید تا او بتواند حضورتان در قطار را تایید کند و اگر رسیدتان را دریافت نکرده‌اید آن را به شما ارائه کند.

با هواپیما

وجود شرکت‌هایی که پروازهای ارزان‌قیمت ارائه می‌کنند، مسافرت با هواپیما را داخل ایتالیا ساده‌تر ساخته‌است. در بسیاری از مواقع در ایتالیا مسافرت با هواپیما از قطار ارزان‌تر است. رایان‌ایر و ایزی‌جت از جمله این پروازها هستند. آلیتالیا که شرکت حامل‌ پرچم ایتالیاست نیز بسیاری از شهرهای این کشور را به همدیگر مرتبط می‌سازد.

با اتومبیل

محل عبور کودکان
رعایت حق تقدم
خیابان اصلی
حداکثر سرعت مجاز
توقف ممنوع
ورود ممنوع
عبور از هر دو سمت مجاز است
حداقل سرعت مجاز
شماره راه

شمال ایتالیا دارای شبکه پیشرفته و کارامدی از اتوبان‌هاست که به ایتالیایی autostrade نامیده می‌شوند. اما در جنوب این کشور اتوبان‌ها از لحاظ کیفیت و گستردگی تعریفی ندارند. هر اتوبان در ایتالیا با یک حرف A به همراه یک شماره در یک پیش‌زمینه‌ٔ سبز رنگ شناخته می‌شود. برای استفاده از بیشتر اتوبان‌ها باید عوارض پرداخت کرد. برخی از این اتوبان‌ها (همانند اتوبان ناپل، رم و میلان) دارای ایستگاه‌های پرداخت عوارض هستند که با پرداخت عوارض به تمام مسیر اتوبان دسترسی خواهید داشت. اما برخی دیگر از اتوبان‌ها دارای پایانه‌های ورودی و خروجی هستند. به این معنی که با ورود به اتوبان و پرداخت عوارض، بلیتی دریافت خواهید کرد که تا هنگام خروج از اتوبان باید آن را نگه‌دارید. هنگام خروج از اتوبان با ارائه این بلیت، صرفاً برای مسافت طی شده در اتوبان پول خواهید پرداخت. مقدار عوارض به اتوبان بستگی دارد، اما قیمت آن بین ۶ سنت تا ۱۲ سنت در هر کیلومتر متغیر است. در نگهداری از این بلیت دقت کنید. اگر آن را گم کنید هنگام خروج از اتوبان بیشترین مسافت طی شدهٔ‌ ممکن در اتوبان برای شما محاسبه خواهد شد. هنگام خروج از اتوبان وارد مسیری شوید که با رنگ آبی مشخص شده است. دستگاه‌های اتوماتیک در هنگام خروج از اتوبان (که با نام Viacard مشخص شده‌اند) انواع مختلف کارت‌های اعتباری را قبول می‌کنند. اگر در استفاده از این دستگاه‌ها مشکل دارید (مثلاً کارت‌اعتباری‌تان در این دستگاه‌ها کار نمی‌کند) دکمه assistenza را فشار دهید تا به اپراتور متصل شوید. آماده باشید که در صورت عدم رفع مشکل نشد پول نقد بپردازید.

توجه: در ایستگاه‌های پرداخت عوارض هیچگاه سعی نکنید که با دنده عقب گرفتن وارد لاین دیگری شوید، حتی اگر سایرین این کار را می‌کنند. تنها در صورتی این کار را بکنید که پلیس از شما درخواست کند. به خاطر داشته باشید که دنده عقب در ایستگاه‌های عوارض همانند دنده عقب گرفتن در آزادراه محسوب شده و در صورت برخورد پلیس، جریمهٔ بسیار سنگینی در پی خواهد داشت.

در حال حاضر در ایتالیا رانندگی با سرعت بالاتر از مجاز نسبت به قبل کمتر انجام می‌شود. دلیل آن کنترل نامحسوس پلیس بر اتوبان‌هاست. سیستم‌های ثابت و سیار زیادی در اتوبان‌ها رانندگی پرخطر و سریعتر از حد مجاز را کنترل و جریمه می‌کنند. همچنین پلیس اتوبان‌های ایتالیا (Polizia Stradale) خودروهای گشت نامحسوسی را در اتوبان‌ها به دستگاه‌های رادار و دوربین کنترل سرعت مجهز کرده است. از سال ۲۰۰۶ بسیاری از بخش‌های اتوبان‌ها به سیستم تشخیص اتوماتیک پلاک خودرو مجهز شده‌اند که خودروهای با سرعت غیرمجاز را بطور خودکار ثبت و جریمه می‌کند. شمار اتوبان‌های بیشتری در ایتالیا به تدریج به این سامانه مجهز می‌شوند.

نور بالا زدن در جاده‌ها می‌تواند تفسیرهای مختلفی داشته باشد. می‌تواند درخواست باز کردن راه برای سبقت گرفتن باشد یا بسته به شرایط، دعوت از خودرویی دیگر برای عبور. در جاده‌های دو طرفه اگر اتومبیل‌های مسیر مخالف مکرراً چراغ نور بالای خود را روشن کردند، ممکن است نشانه وجود خطر یا پلیس یا ایست بازرسی در مسیر پیش روی شما باشد. گرچه این رفتار در حین رانندگی غیرقانونی‌ست.

حداکثر سرعت قانونی بطور کل عبارتند از:

۱۳۰ کیلومتر در ساعت در اتوبان‌ها (۱۱۰ کیلومتر در ساعت در هنگام بارندگی)
۹۰ کیلومتر در ساعت در بزرگ‌راه‌ها و جاده‌های بیرون شهری
۵۰ کیلومتر در ساعت در محدوده‌ی شهری. محدوده‌های شهری با تابلو مشخص می‌شوند

رانندگی با سرعت ۵٪ بیشتر از حد بالای سرعت مجاز جریمه‌ای ندارد. اما در صورت تجاوز از آن جریمه‌ها بسیار سنگین خواهند بود. اگر سرعت راندن اتومبیل ۴۰ کیلومتر در ساعت بیشتر از حد مجاز باشد، راننده به پرداخت ۵۰۰ یورو جریمه و یک تا سه ماه محرومیت از رانندگی محکوم خواهد شد. در مواردی پلیس از رانندگی ادامه مسیر تا مقصد نیز برای شخص خاطی ممانعت به عمل می‌آورد.

از سال ۲۰۰۳ مقرر شده‌است که اتومبیل‌ها باید در تمام ساعات شبانه‌روز در جاده‌های خارج شهر چراغ‌های اتومبیل خود را روشن نگاه دارند. چراغ‌های موتورسیکلت‌ها باید همه جا روشن باشد.

رانندگی در حین مستی یا حتی بعد از نوشیدن مقدار اندکی از الکل جرم است. در صورتی که سطح الکل در خون از ۰/۵ گرم در هر لیتر تجاوز کند، راننده مجبور به پرداخت جریمه سنگینی خواهد شد، در ضمن گواهینامه‌ی راننده ضبط و در موارد جدی اتومبیل وی مصادره می‌شود. حد الکل برای رانندگان زیر ۲۱ ساله، رانندگانی که کمتر از سه سال از گرفتن گواهینامه‌شان گذشته یا رانندگان حرفه‌ای صفر تعیین شده. با وجود اینکه در سال‌های اخیر قوانین مربوط به رانندگی در حال مستی سنگین‌تر شده‌اند، اما این مسئله همچنان در ایتالیا به‌عنوان یک معضل وجود دارد.

تمام سرنشینان موظفند کمربندهای ایمنی خود را بسته و کودکان کمتر از ۱۰ سال فقط می‌توانند روی صندلی عقب بنشینند.

با اتوبوس

اتوبوس‌های محلی

خرید بلیت اتوبوس‌های گشتن در شهرها و نقاط اطراف، از کیوسک‌ها امکان‌پذیر است. توجه کنید که پیش از سوار شدن باید بلیت خود را خریده باشید و وقتی سوار می‌شوید بلیت خود را در دستگاه‌هایی که داخل اتوبوس تعبیه شده معتبر سازید. خرید بلیت اتوبوس از راننده امکان‌پذیر نیست و هر از گاهی ماموران برای کنترل بلیت مسافران وارد در طول مسیر وارد اتوبوس می‌شوند.

تخفیف‌هایی نیز بصورت بلیت‌های روزانه، هفتگی و ماهیانه وجود دارد. این بلیت را لازم نیست که معتبر کنید. قیمت بلیت‌ها در شهرهای مختلف متفاوت است. بهترین گزینه برای مسافران، خرید بلیت‌های روزانه یا چند روزه است. با این بلیت‌ها می‌توان در مدت زمانی که اقامت دارید بطور نامحدود از اتوبوس‌های شهری (و سایر وسایط حمل و نقل عمومی مثل مترو) استفاده کنید. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید از اداره توریست محلی سوال کنید یا سایت‌های شهرداری‌ها را چک کنید. فرمت کلی وبسایت‌ها به این شکل هستند: www.comune.cityname.it که بجای cityname می‌توانید نام شهر مورد نظر خود را وارد کنید. بطور مثال برای رم به این صورت است: www.comune.roma.it

اتوبوس‌های بین‌شهری

چندین شرکت در زمینه حمل و نقل بین شهری با اتوبوس در ایتالیا فعالیت دارند. بزرگترین این شرکت‌ها، سنا، بالتور و فلیکس‌ باس هستند. از این سایت می‌توانید قیمت تمامی شرکت‌ها در یک مسیر مشخص ببینید و مقایسه کنید.

سواری رایگان

در بسیاری از کشورهای اروپایی ممکن است که در جاده بایستید، برای اتومبیل‌ها دست تکان دهید و یک اتومبیل سوارتان کند و مبلغی هم نپردازید. این کار هیچ‌هایکینگ (hitchhiking) نامیده می‌شود و یکی از گزینه‌های در دسترس برای مسافرت ارزان و بدون‌هزینه در بیشتر نقاط اروپاست. اما این کار در ایتالیا ریشه در فرهنگ هیپی‌های دهه ۶۰ میلادی و زندگی در جاده‌ دارد و در حال حاضر چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد. به‌علاوه در بیشتر نقاط جنوب ایتالیا به ندرت افراد محلی را خواهید یافت که به زبان انگلیسی صحبت کنند. شاید در برخی نقاط، شانس این را داشته باشید که مسافرانی از شمال و مرکز اروپا برای شما توقف کنند اما این احتمال در کل بسیار پایین است. در ضمن، گاهاً در ایتالیا روسپی‌های غیرقانونی و محلی در کنار جاده برای جذب مشتریان اقدام به ایستادن و دست‌تکان دادن می‌کنند و به همین دلیل رانندگان از توقف اجتناب می‌کنند. توجه داشته باشید که هیچ‌هایکینگ در اتوبان‌ها و بزرگ‌راه‌ها برطبق قانون ممنوع است.

حرف‌زدن

ادب در ایتالیا

ادب در صحبت در ایتالیا اهمیت زیادی دارد. وقتی می‌خواهید گفتگویی را با شخصی آغاز کنید سلام کنید. می‌توانید به انگلیسی گفتگو را شروع کنید،‌ اما مودبانه خواهد بود که با ایتالیایی شروع کرده و سپس بپرسید که آیا به انگلیسی صحبت می‌کند یا نه. بسیاری از ایتالیایی شروع صحبت به انگلیسی را نمی‌پسندند. البته در فروشگاه‌ها و اداره‌های توریست احتیاجی به این کار نیست. چاو (Ciao) در ایتالیا هم برای سلام و هم خداحافظی کاربرد دارد. کلمه گراتسیه (Grazie) نیز ساده‌ترین نوع تشکر کردن است.

مردم ایتالیا به زبان ایتالیایی صحبت می‌کنند که ایتالیانو (Italiano) نامیده می‌شود و این زبان در کل ایتالیا به عنوان زبان رسمی شناخته می‌شود. زبان ایتالیایی شباهت زیادی به اسپانیایی دارد. بنابراین اگر به زبان اسپانیایی صحبت می‌کنید، می‌توانید با اندکی تلاش با ایتالیایی‌ها ارتباط برقرار کنید و آنان نیز شما را تا اندازه‌ای خواهند فهمید. بسیاری از مناطق در ایتالیا دارای گویشی از زبان‌های رومی‌تبار هستند که در آن مناطق زبان ایتالیایی معیار، زبان بومی به شمار نمی‌رود. در شهرهای بزرگ همانند میلان و رم، ایتالیایی زبان اصلی‌ست ولی در مناطق روستایی و نقاط کوچکتر، عموم مردم در کنار ایتالیایی به گویش محلی خود نیز صحبت می‌کنند. اگر برای مدت طولانی در ایتالیا اقامت خواهید داشت، سعی کنید ایتالیایی را یاد بگیرید و حداقل یک فرهنگ لغت کوچک به همراه خود داشته باشید. ایتالیایی از دیدن اینکه شما به زبان آن‌ها صحبت می‌کنید (هر چند با اشتباهات زیاد) خوشحال می‌شوند. اگر می‌خواهید اشتباهات‌تان را تصحیح کنند، صرفاً به آنان بگویید که از یادآوری اشتباهات دستوری یا لغوی استقبال می‌کنید. زیرا بسیاری از ایتالیایی‌ها بخاطر مسائل اخلاقی همانند ادب، اشتباهات‌تان را در صحبت کردند یادآوری نخواهند کرد.

مردم بیشتر شهرهای بزرگ و توریستی ایتالیا با درجات مختلفی به زبان انگلیسی نیز آشنا هستند. البته تسلط به انگلیسی در میان نسل جوان و افراد جوان‌تر از ۴۰ سال در شهرهای شمالی این کشور عمومیت بیشتری دارد. از سال‌های ۱۹۸۰ به بعد حضور در کلاس‌های زبان انگلیسی عمومیت بیشتری یافت و در حال حاضر در بسیاری دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی در ایتالیا صحبت کردن و درک زبان انگلیسی یکی از موارد ضروری است. اما در کل دانش زبان انگلیسی ایتالیایی‌ها نسبت به سایر مردمان اروپا بسیار پایین‌تر است و بسیاری از ایتالیایی صرفاً می‌توانند مکالمه‌هایی بسیار ساده به انگلیسی داشته باشند. افراد مسن به ندرت به انگلیسی صحبت می‌کنند، اما در مواقعی که احتیاج به کمک داشته باشید یا می‌خواهید مسیری را بپرسید، به ایتالیایی همراه با ایما و اشاره به شما کمک خواهند کرد و تصور می‌کنند که شما زبان‌شان را متوجه خواهید شد! اگر می‌خواهید گفتگویی را با شخصی به انگلیسی آغاز کنید، ابتدا به ایتالیایی از او بپرسید که آیا به انگلیسی صحبت می‌کند یا نه. صحبت کردن به انگلیسی با این فرض که شخص مورد نظر به انگلیسی آشناست، در نظر شمار زیادی از ایتالیایی‌ها به خصوص افراد مسن، بی‌ادبانه و نامحترمانه‌ است.

در منطقه تیروی جنوبی در شمال ایتالیا زبان اصلی مردم، زبان باواریایی‌ست که بسیار شبیه به آلمانی است و زبان آلمانی در کنار ایتالیایی زبان رسمی این منطقه است. این منطقه تا جنگ جهانی اول بخشی از امپراتوری اتریش-مجارستان بود.

زبان‌های رومی‌تبار مانند فرانسوی، پرتغالی و اسپانیایی گویشوران زیادی ندارند، اما به دلیل شباهت زیاد به ایتالیایی، بسیاری از مردم ایتالیا می‌توانند با گویشوران این زبان‌ها ارتباط برقرار کنند. در شمال‌غربی‌ترین منطقه ایتالیا اقلیتی فرانسوی زبان زندگی می‌کنند.

دیدن

ایتالیا آنقدر نقاط دیدنی دارد که شاید انتخاب یک نقطه شروع بسیار سخت باشد. حداقل یک هفته برای دیدن شهر رم لازم است. رم بسیاری از آثار ثبت شده در یونسکو را در خود جای داده است.

تمدن اتروسک: اگر وقت کافی ندارید و بازدیدتان را فقط به شهرهای بزرگ محدوده کرده‌اید، گنجینه شگفت‌انگیز تمدن و موزه اتروسک. در ویلا جولیا در رم را از دست ندهید. اگر خودرویی کرایه کنید، می‌توانید از معابد با دیوارهای رنگ‌آمیزی شده و موزه تارکوئینیا (Tarquinia) یا قبرستان عظیم چروِتِری (Cerveteri) بازدید کنید.

تمدن یونانی: معابد یونانی در آگریجنتو (Agrigento) در جنوب‌غرب جزیره سیسیل و شهر پائستوم (Paestum) در جنوب ناپل یادگارهای شاخصی از تمدن یونانی در ایتالیا هستند.

ایتالیای دوره رومی: از جزیره سیسیل در جنوب ایتالیا گرفته تا شهرهای شمالی، در تمام نقاط می‌توان بناهای دوره رومی را مشاهده کرد. در تائورمینا. در سیسیل از تئاتر رومی بازدید کنید که منظره زیبایی با کوه اتنا را به نمایش می‌گذارد. همچنین اگر در سیسیل هستید موزائیک‌های پیاتزا آرمرینا. را فراموش نکنید. به سمت شمال که بروید در جنوب ناپل،‌ شهرهای باستانی پمپئی. و هرکولانیوم. که زیر گدازه‌های آتش‌فشان وزوو دفن شدند از جاذبه‌های دیدنی هستند. در شهر رم هر خیابانی، دارای یک اثر تاریخی‌ست. از بناهای شاخص رومی در شهر رم می‌توان از کولوسئوم. ،‌ فروم رومی. ، شبکه‌های آب رومی و جاده آپیا در کنار ده‌ها موزه آثار رومی و بناهای بزرگ و کوچک تاریخی نام برد. کمی شمال‌تر، آمفی‌تئاتر رومی. در شهر ورونا از شاخص‌ترین آثار رومی در ایتالیا هستند.

ایتالیای مسیحی: واتیکان مقر کلیسای کاتولیک رومی است و با اینکه در داخل شهر رم قرار گرفته، کشوری جدا محسوب می‌شود. کلیسای پیتر مقدس و موزه واتیکان را هنگام بازدید از شهر رم فراموش نکنید. رم به تنهایی دارای بیش از ۹۰۰ کلیساست و در تمام ایتالیا کلیساهایی از دوره رومی (۷۰۰ تا ۱۲۰۰ میلادی)، گوتیک (۱۱۰۰ تا ۱۴۵۰ میلادی)، رنسانس (۱۴۰۰ تا ۱۶۰۰ میلادی) و باروک (۱۶۰۰ تا ۱۸۳۰ میلادی) وجود دارند. سرقت آثار تاریخی از کلیساها در طول تاریخ یکی از مشکلات عمده بوده است و بنابراین بسیاری از تابلوها و آثار هنری کلیساها، به موزه‌ها منتقل شدند. با این‌حال همچنان بسیاری از کلیساها هستند که آثار هنری همانند تابلوهای نقاشی را در خود حفظ کرده‌اند. نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌ها همه جا پیدا می‌شوند و بسیار تحسین‌ برانگیزند. توجه داشته باشید که کلیساهای بزرگ در بین ساعات ۱۲:۳۰ تا ۱۵:۳۰ برای بازدید عموم بسته هستند.

شهرهای بیزانسی: امپراتوری بیزانس شمال ایتالیا را تا وقتی که توسط لومباردی‌ها بیرون رانده‌شدند در اختیار داشتند. ونیز شهری است که دارای بناهای با معماری شاخص بیزانسی‌ست و در سطح دنیا شناخته شده است.

دوره رنسانس: بناهای این دوره را با بازدید از پیاتزا میکل‌آنجلو آغاز کنید و از زیباهایی آن لذت ببرید و سپس به بازدید از موزه‌های شهر فلورانس بپردازید که پر از شاهکاری‌های رنسانس در ایتالیاست. دوره رنسانس بین قرن‌های ۱۴ تا ۱۶ میلادی طول کشید و گمان می‌رود که از شهر فلورانس آغاز شده باشد. نام‌آوران فلورانس بی‌شمارند: در ادبیات پترارک، دانته و ماکیاولی، در معماری گیبرتی (سازنده درب‌های برنزی کلیسای جامع)، برونلسکی (معمار کلیسای جامع) و جوتو (طراح مناره کلیسای جامع) و در نقاشی و مجسمه‌سازی میکل‌آنژ، داوینچی و دوناتلو.

خیابان‌ها و میدان‌ها: شما می‌توانید به ایتالیا سفر کنید، نه کلیساها را ببینید، نه خرابه‌ها رومی و نه موزه‌ها و همچنان از بازدیدتان لذت ببرید. تنها کافی‌ست که حواستان به اطراف باشد و چشمتان خوب کار کند. بسیاری از شهرهای ایتالیا دارای تپه‌های در اطرافشان هستند که منظره‌ زیبایی از شهر از آنجا دیده می‌شود. به اطراف‌تان دقت‌کنید تا باغچه‌های روی پشت‌بام‌ها، برج‌ ناقوس کلیساها و فواره‌های میدان‌ها را ببینید. غذاخوری‌های خوب را پیدا کنید و در کافه‌های جلوی خیابان‌ها بنشینید و بستنی (gelato) بخورید. از سفرتان لذت ببرید.
اپرا: اگر به اپراهای مشهور ایتالیایی علاقه‌مند هستید گزینه‌های زیادی را در شهرهای مختلف دارید: میلان، رم، پارما، ونیز، ورونا، تورین، فلورانس، پالرمو، جنوا.

موزه‌های ایتالیا

تمام شهرهای بزرگ و کوچک در ایتالیا دارای موزه هستند. اما بعضی از این موزه‌ها در سطح جهانی شناخته شده‌اند.

موزه‌های واتیکان. یکی از دیدنی‌های اصلی شهر واتیکان است. این موزه که آثار هنری تاریخی بی‌نظیری را که مرتبط با مسیحیت و مذهب کاتولیک است را در خود جای داده، سالیانه پذیرای حدود ۴ میلیون بازدید کننده است. این موزه در سال ۱۵۰۶ میلادی توسط پاپ ژولیوس دوم بنیان نهاده شد.
موزه اوفیتزی (Uffizi Museum). در شهر فلورانس،‌یکی از بزرگ‌ترین موزه‌ها در جهان است که حتماً باید از آن بازدید کرد. با توجه به شمار زیاد بازدیدکنندگان، بهتر است که بلیت آن را از قبل خریداری کنید تا مجبور به ایستادن در صف‌های طولانی نشوید.
گالری هنر بِررا. در شهر میلان، موزه مجللی است که در یک قصر قرن هفدهمی قرار دارد و آثار مختلفی از جمله نقاشی‌های دوره رنسانس را در بردارد.
آکادمی موزه اتروسکی شهر کورتونا. در شهر کورتونا در استان توسکانی.
موزه مصرشناسی. در شهر تورین که دومین گنجینه تاریخ مصر را بعد از موزه قاهره در بردارد.
آکواریوم. در شهر جنوا یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین در دنیاست. این آکواریوم در پورتو آنتیکو (به معنی بندر باستانی) در محدوده‌ای قرار دارد که در سال ۱۹۹۲ توسط معمار رنتسو پیانو بازسازی شد.
موزه علم و تکنولوژی. در شهر میلان و یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های علم در اروپاست که گنجینه‌ای از تاریخ کشتی‌، هواپیما، قطار، اتومبیل‌، موتورسیکلت‌، رادیو و انرژی در بردارد.
موزه تمدن روم. در شهر رم که بزرگ‌ترین مجموعه درباره رم باستان را در بردارد. در این موزه ماکت بازسازی شده شهر رم در زمان کنستانتین در سال ۳۲۵ میلادی در ابعاد 1:250 قرار دارد.
موزه ملی سینما. در شهر تورین
موزه اتومبیل. در تورین یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های اتومبیل در دنیاست که با ۱۷۰ اتومبیل تمام تاریخ اتومبیل‌رانی را در بردارد.

انجام دادن

استراحت در ساحل

یکی از مزیت‌های ایتالیا این است که دارای خط ساحلی طولانی هم در شرق و هم در غرب‌اش است. بسیاری از شهرهای ایتالیا در کنار ساحل یا در نزدیکی آن بنا شده‌اند. روزهای آفتابی فراوان و هوای معتدل این امکان را می‌دهد که بتوان از آفتاب و دریا لذت برد. هر زمان که از بازدید موزه‌ها و شهر و آثار تاریخی خسته شدید، می‌توانید ساعاتی را در کنار دریا بگذرانید. اما اگر از کشوری می‌آیید که ساحل دریا در آن رایگان است، پیدا کردن مکان مناسب برای شنا و لذت بردن از آفتاب در ایتالیا برایتان ممکن است کمی گیج‌کننده به نظر بیاید.

بسیاری از خطوط ساحلی، خصوصاً آنهایی که به مناطق شهری نزدیک‌ هستند،‌ به افراد خصوصی واگذار شده‌اند و در آن‌جا کلاب و بار تاسیس شده است. در این مناطق شما ردیف‌های طولانی از نیمکت‌های ساحلی و چترهای آفتاب‌گیر را خواهید دید که در کنار هم تا لب دریا چیده‌ شده‌اند و برای استفاده از این نیمکت‌ها باید پول پرداخت کرد. البته می‌توانید قدم‌زنان از کنار این نیمکت‌ها عبور کنید و به قسمتی برسید که برای عموم آزاد است. بهترین ساحل‌های ایتالیا در منطقه‌ی کالابریا قرار دارند که خطوط ساحلی برای استفاده عموم آزاد هستند و شما باید صرفاً برای اجاره تجهیزاتی مثل نیمکت یا چتر آفتاب‌گیر پول پرداخت کنید.

در ساحل جنوب شهر رم، ۲۰ کیلومتر از خطوط ساحلی در منطقه پارک ملی چیرچئو. برای استفاده عموم رایگان هستند. این منطقه بعد از جنگ جهانی دوم تحت حفاظت قرار گرفت و اجازه هیچگونه ساخت و ساز در آن صادر نشد. استفاده از ساحل کاملاً رایگان است و تنها برای پارکینگ خودرو باید مقدار اندکی پول پرداخت کرد.

نزدیک‌ترین ساحل عمومی به شهر رم در منطقه‌ی اوستیا (Ostia). قرار دارد که بیش از سی کیلومتر با مرکز شهر فاصله دارد. با قطار شهری رم می‌توان به این منطقه دسترسی پیدا کرد. برای رفتن به این منطقه کافی‌ست خط B متروی رم را سوار شده، در ایستگاه Piramide پیاده شد و در سوی دیگر ایستگاه (که Porto S. Paolo نام دارد) قطارهای به مقصد اوستیا را سوار شد. هزینه سفر به اندازه بلیت یک‌سفره متروی رم ۱/۵۰ یورو است.

در روزهای شنبه و یکشنبه در فصل گرم ساحل بسیار شلوغ خواهد بود. طوری که پیدا کردن چند متر فضای خالی برای پهن کردن زیرانداز بعد از ساعات ظهر نیز گاهی غیر ممکن است. اگر ساحل در نزدیکی منطقه شهری باشد، پیدا کردن یک رستوران مخصوص غذاهای دریایی کار سختی نخواهد بود.

توجه: برهنگی بالاتنه زنان در ساحل کم و بیش پذیرفته شده‌است. اما برهنگی کامل برای مردان و زنان به هیچ‌وجه در ایتالیا عادی نیست و با آن برخورد می‌شود.

موسیقی کلاسیک

ایتالیا زادگاه اپرای غربی در اواخر قرن شانزدهم بود و این کشور دارای بهترین خانه‌های اپرا در دنیاست که Teatro alla Scala در میلان سرآمد همه آنهاست. اولین اپرای تاریخ با نام Jacopo Peri's Dafne در پالاتزو کورسی در شهر فلورانس به اجرا در آمد. اپرای شهر ونیز هم شهرت زیادی دارد و اولین خانه‌ی اپرا برای عموم مردم در این شهر تاسیس شد. چیزی که تا قبل از آن تنها به اشراف تعلق داشت. تا اوایل قرن هجدهم اپراهای ایتالیایی یکی از سرگرمی‌های اشراف در اروپا بود و اپراهایی که در شهرهایی همانند لندن یا وین به اجرا در می‌آمدند به زبان ایتالیایی نوشته شده بودند. بسیاری از آهنگسازان ایتالیایی همانند مونته‌وردی، ویوالدی، روسینی، وردی و پوچینی بعدها علاقه‌مندان به موسیقی کلاسیک را در تمام دنیا به خود جلب کردند.

بازدید از تاکستان‌ها

شراب ایتالیا در تمام دنیا شهرت دارد و تاکستان‌های این کشور زیبایی بخصوصی دارند. تورهای گردشگری زیادی این مزارع را به علاقه‌مندانش معرفی می‌کنند. سفرهای روزانه به تاکستان‌ها معمولاً توسط هتل‌ها برنامه‌ریزی می‌شوند به‌خصوص در مناطق با تولید شراب بالا همانند کیانتی و یا ادارات گردشگری این تورها را مدیریت می‌کنند. چندین شرکت تورهایی را راه‌اندازی کرده‌اند که در آن غذا و محل اقامت نیز برنامه‌ریزی شده‌است. برای پیدا کردن این تورها می‌توانید عباراتی همانند “Italian vineyard tours” یا “wine tour Italy” را گوگل کنید. تورهایی که غذا و شراب گران‌قیمت و محل اقامت را در برنامه‌هایشان دارند، معمولاً قیمت بالایی دارند. اگر خودرویی اجاره کرده‌اید و می‌خواهید به تنهایی از تاکستان‌ها بازدید کنید، این سایت می‌تواند راهنمای خوبی باشد. توجه کنید که su prenotazione به معنای با قرار قبلی است.

تورهای دوچرخه‌سواری

چندین شرکت تورهای دوچرخه‌سواری در طبیعت را در ایتالیا عرضه می‌کنند. این شرکت‌ها دوچرخه، راهنما و یک وسیله حمل و نقل برای بارتان (و یا خودتان در صورتی که خسته شدید!) فراهم می‌کنند. معمولاً با این تورها هر روز در یک شهر و یک هتل خواهید ماند. این تورها راه مناسبی برای دیدن طبیعت زیبای ایتالیا هستند. برای پیدا کردن این شرکت‌ها می‌توانید عبارت Cycle Tours Italy را گوگل کنید.

خریدن

واحد پول

کشورهای حوزه‌ی یورو

اعضای اتحادیه‌ی اروپا:
- آلمان، اتریش، اسپانیا، استونی، اسلواکی، اسلوونی، ایتالیا، ایرلند، بلژیک، پرتغال، فرانسه، فنلاند، قبرس، لتونی، لوکزامبورگ، لیتوانی، مالت، هلند، یونان.

کشورهای غیر عضو در اتحادیه‌ی اروپا:
- آندورا، سان‌ مارینو، کوزوو، موناکو، مونته‌نگرو، واتیکان.

واحد پول ایتالیا یورو است که با نماد € نشان داده می‌شود. هر یورو برابر با ۱۰۰ سنت است. برطبق قانون اتحادیه‌ی اروپا تمام قیمت‌ها اجناس در فروشگاه‌ها باید نماد € را به همراه داشته باشند. تمام اسکناس‌ها و سکه‌های یورو در تمام کشورهایی که واحد پول‌شان یورو است معتبرند.

اسکناس‌های یورو: اسکناس‌های یورو در تمام کشورهای این حوزه‌ی پولی یکسانند.

سکه‌های یورو: پشت سکه‌ها در کشورهای حوزه‌ی یورو متفاوت است و هر کشور نماد خود را پشت این سکه‌ها ضرب می‌کند. با این حال روی این سکه‌ها در تمام کشورها یکسانند. سکه‌های مختلف یورو در تمام کشورهای حوزه‌ی یورو معتبرند. گاهی سکه‌های برای توزیع در تمام حوزه‌ی یورو ضرب می‌شوند و نشانه‌هایی در پشت آن به مناسبت‌های مختلف همانند قراردادهای بین‌المللی دارند.

انعام دادن

انعام (به ایتالیایی: la mancia) چندان در ایتالیا مرسوم نیست و صرفاً برای تشکر از کار فوق‌العاده‌ای که پیشخدمت برای‌ مشتری انجام داده پرداخت می‌شود. تقریباً همه رستوران‌ها در ایتالیا (به استثنای شهر رم)، مبلغی را به عنوان سرویس در صورتحساب درج می‌کنند و بنابراین پیشخدمت‌ها توقع انعام گرفتن ندارند، البته انعام را هم رد نخواهند کرد بخصوص اگر مشتری یک شخص خارجی باشد. البته در کافه‌ها و میخانه‌ها چندان غیرمعمول نیست که بعد از پرداخت صورتحساب، مبلغ صورتحساب را به مقداری اندکی بالاتر گرد کنید (مثلاً اگر صورتحساب غذای‌تان ۱۳٫۵ یورو شده‌است،‌ به ۱۵ یورو پرداخت کنید) و به پیشخدمت بگویید tenga il resto یعنی بقیه را پیش خود نگهدار. عدم دریافت اضافه‌ی پول در تاکسی نیز معمول است. باربرهای هتل نیز ممکن است انتظار اندکی پول در ازای خدمتشان داشته باشند. اما در صورت پرداخت هزینه‌ها با کارت اعتباری،‌ امکان اضافه کردن مبلغ به صورتحساب وجود ندارد و باید انعام را با پول نقد به باربر پرداخت کنید.

خرید کردن

قیمت اجناس در ایتالیا به نسبت بالاست. بطور کلی همانند سایر نقاط دنیا، سطح قیمت‌ها در شهرهای بزرگ و مرکز شهرها نسبت به نقاط حاشیه‌ای یا شهرهای کوچک بالاتر است. همچنین سطح قیمت‌ها بخصوص قیمت‌های غذا، در نیمه‌ی شمالی ایتالیا نسبت به جنوب بیشتر است. با این‌ حال قیمت‌های هر منطقه، با منطقه‌ی دیگر متفاوت است.

اگر با ساندویج، فلافل یا پانینی سیر می‌شوید،‌ می‌توانید هر وعده‌ی غذایی را با ۳ یورو به سرانجام برسانید. قیمت پیتزای آماده در پیتزا فروشی‌هایی که شبیه به فست‌فود عمل می‌کنند نیز مناسب است. در کافه‌رستوران‌ها قیمت‌ها کمی بالاتر است و از ۱۰ یورو (بعنوان مثال برگر به همراه سالاد یا سیب زمینی سرخ‌کرده و نوشابه) شروع می‌شود. رستوران‌ها قیمت‌های به نسبت بالاتری دارند و ممکن است حداقل از ۱۵ تا ۲۰ یورو (برای پیش‌غذا، غذای اصلی و نوشیدنی) شروع شوند.

همانند سایر نقاط اروپا، روی اجناس فروخته شده مالیات بر ارزش افزوده تعلق می‌گیرد. این مالیات برای اکثر اجناس ۲۲٪،‌ برای هتل‌ها و رستوران‌ها ۱۰٪ و برای برخی از اجناس همانند کتاب ۴٪ است. اگرچه شهروندان خارج از اتحادیه اروپا می‌توانند مالیات بر ارزش افزوده کالاهایی که در ایتالیا (یا اروپا) می‌خرند و به خارج از اروپا انتقال می‌دهند را پس بگیرند. فروشگاه‌هایی که این مالیات را برای غیراروپایی‌ها در نظر نمی‌گیرند، برچسب Tax Free را در نمای بیرون خود چسبانده‌اند. دقت کنید که رسید معافیت از مالیات را بعد از خرید کردن از فروشگاه بگیرید. جنس خریداری شده تا زمان ورود به گمرگ هنگام ترک اتحادیه‌ی اروپا باید استفاده نشده باشد.

اگر تصمیم دارید که در نقاط روستایی یا شهرهای کوچک مسافرت کنید،‌ تنها به کارت اعتباری خود اتکا نکنید و پول نقد به همراه داشته باشید. تعداد کمی از رستوران‌ها و کافه‌ها در شهرهای کوچک کارت اعتباری قبول می‌کنند.

در ایتالیا زمان استراحت بعد از ظهر حتی در زمستان معمول است. بنابراین بسیاری از اداره‌ها و بانک‌ها تا سه ساعت بعد از ظهر (معمولاً از ۱۲:۳۰ تا ۱۵:۳۰) بسته هستند.

چه چیزی بخریم

ایتالیا کشور ایده‌آلی برای خرید است. تمام شهرهای کوچک و بزرگ دارای مراکز خریدی هستند که از بوتیک‌های پر زرق و برق، پاساژهای عظیم، گالری‌های هنری کوچک، فروشندگان عتیقه‌جات، روزنامه و کتابفروشی و غذاخوری‌های محلی را شامل می‌شود.

مواد غذایی قطعاً می‌تواند سوغاتی خوبی باشد که شما از ایتالیا به کشور خود می‌برید. در ایتالیا صدها نوع مختلف پاستا (نه فقط ماکارونی و اسپاگتی) وجود دارند. در ضمن هر منطقه ایتالیا دارای موادغذایی خاص خود است، همانند شراب، پنیر، زیتون، کالباس، روغن‌زیتون، سرکه و غیره. نوتلا را در ایتالیا فراموش نکنید!

صنعت مد ایتالیا در تمام دنیا شناخته شده‌است. بسیاری از برندهای مشهور دنیا یا در ایتالیا تاسیس شده‌اند یا دفتر مرکزی‌شان در ایتالیاست. میلان پایتخت صنعت مد و طراحی در ایتالیاست. نه تنها در این شهر می‌توانید تمام برندهای مشهور ایتالیایی را پیدا کنید، بلکه تمام شرکت‌های بزرگ مد دنیا از کشورهایی همانند فرانسه، اسپانیا، آمریکا، سوئد و انگلستان در این شهر دارای شعبه هستند. مرکز مد میلان خیابان مونته‌ناپولئونه (Via Montenapoleone). است، اما خیابان دلا اسپیگا (Via della Spiga). ، ویا الساندرو مانتزونی (Via Alessandro Manzoni). ، خیابان سنت آندریا (Via Sant' Andrea). و * گذر ویتوریو امانوئله (Corso Vittorio Emanuele). نیز اگر شیک‌تر نباشند، در سطحی پایین‌تر نیز قرار ندارند. در Corso Buenos Aires بهترین مکان برای خرید‌های مستقیم از شرکت‌های عمده‌فروشی‌ست. همچنین Galleria Vittorio Emanuele در مرکز شهر و Via Dante نیز دارای چندین بوتیک‌ طراحی هستند. در کل تمام خیابان‌های مرکز شهر میلان را می‌توان به‌عنوان مرکز خرید لباس و مد در نظر گرفت.

رم و فلورانس نیز شهرهایی هستند که به‌عنوان مراکز مد و طراحی در ایتالیا شهرت دارند و این شهرها مقر بسیاری از برندهای بین‌المللی و گالری‌های جواهرآلات هستند. وقتی در رم هستید از خیابان ویا د کُندوتی (Via dei Condotti). که با پله‌های اسپانیایی فاصله چندانی ندارد بازدید کنید. این منطقه می‌تواند به‌عنوان نقطه شروعی برای بازدید از فروشگاه‌ها و بوتیک‌های مد و لباس باشد. در خیابان‌های فرعی اطراف این خیابان از جمله Via dei Babuino و Via Borgognona و Via Frattina و Via del Corso و Piazza di Spagna نیز می‌توانید گشتی بزنید و بوتیک‌ها و گالری‌های متنوعی ببینید.

خیابان ویا د تورنابونی (Via de' Tornabuoni). در فلورانس خیابان اصلی فروشگاه‌های مد و فشن است و بسیاری از برندهای مشهور را می‌توانید در این خیابان بیابید. اگرچه هم در رم و هم در فلورانس بوتیک‌های طراحی و فروشگاه‌های مدل و لباس تقریباً در تمام سطح شهر پراکنده‌اند.

فروشگاه‌های جواهرآلات و وسایل زینتی را در ایتالیا می‌توانید در هر شهری بیابید. شهرهای ویچنزا و والنتزا مراکز صنعت جواهرسازی در ایتالیا هستند. همچنین در شهرهای میلان، رم، ناپل، فلورانس و ونیز نیز فروشگاه‌های کوچکتر جواهرسازی و طلافروشی وجود دارند که می‌توان در هر گوشه و کناری از این شهرهای آن‌ها را پیدا کرد.

ایتالیا به صنعت مبلمان و طراحی داخلیاش می‌بالد. فروشگاه‌های مبلمان با کیفیت عالی در تمام نقاط ایتالیا وجود دارند، اما شهر مادر این صنعت، میلان است.

بلوریجات از صنایع مشهور در شهر ونیز است. البته در سایر نقاط ایتالیا نیز کارخانه‌های تولید شیشه و بلور وجود دارند. ونیز مرکز بلوریجات مورانو است. در این شهر می‌توانید ظرف‌های بلوری،‌ شمعدان‌های کریستالی و بسیاری از وسایل دکوری را با کیفیت خوبی بخرید.

توجه:‌ از جزیره مورانو که در کنار جزیره ونیز قرار دارد خرید نکنید. در خود جزیره ونیز فروشگاه‌های زیادی وجود دارند که کریستال‌ها و ظرف‌های بلوری با با قیمتی بسیار کمتر از جزیره مورانا به فروش می‌رسانند. در حقیقت فروشندگان در جزیره مورانو با اطلاع از اینکه کارخانه مورانو در این جزیره قرار دارد و بیشتر بازدیدکنندگان هنوز از قیمت‌ها ظرف‌های کریستال در جزیره ونیز باخبر نیستند اقدام به فروش این اجناس با قیمتی بسیار بالاتر می‌کنند.

چگونه خرید کنیم

در ایتالیا مرسوم است که مردم در هنگام ورود به فروشگاه‌های با اندازه کوچک یا متوسط، اگر با کارمندان مواجه شدند سلام کنند، نه صرفاً وقتی که می‌خواهند پول جنس خریداری شده را بپردازند. گفتن یک Buongiorno (با تلفظ بونژورنو) فضا را دوستانه خواهد کرد. در هنگام پرداخت پول اگر سکه نیز پرداخت می‌کنید، سکه‌ها را در ظرفی که روی میز قرار داده‌اند بگذارید و اسکناس‌ها را به دست فروشنده بدهید. این کار شمارش سکه‌ها را برای فروشنده آسان‌تر می‌کند و موارد احتمالی ریختن سکه‌ها روی زمین را کاهش می‌دهد. فروستنده نیز باقی پول شما را روی ظرف نام‌برده‌شده قرار خواهد داد.

چانه‌زدن در ایتالیا جز در برخورد با دستفروشان مرسوم نیست. دستفروشان معمولاً قیمتی بالاتر از قیمت اصلی را اعلام می‌کنند و اکثرشان هم بعد از تخفیف دادن جنس را به فروش می‌رسانند. حواس‌تان باشد که در ایتالیا دستفروشان در بسیار موارد اجناس بدل را با نام برندی مشهور می‌فروشند که گاهی تشخیص اصل یا جعل بودن آن بسیار دشوار است. قوانینی در ایتالیا خرید و فروش اجناس بدل (در مورد اجناسی که قیمت اصلی آن بسیار گران‌قیمت است) را جرم و جریمه‌ای معادل حداکثر ۳۰۰۰ یورو برای آن تعیین کرده است.

خوردن

غذای سنتی ایتالیایی که از گوشت گاو و سس به همراه شراب قرمز تهیه شده.

تصور غالب در مورد غذاهای ایتالیا چیزی‌ست در حد پیتزا، پاستا و لازانیا. با وجود اینکه این‌ها از غذاهای مشهور ایتالیایی هستند، اما تنها بخش بسیار کوچکی از غذاهای ایتالیایی را تشکیل می‌دهند. ایتالیا کشوری‌ست که تنوع غذایی بسیار زیادی دارد و می‌توان گفت هر منطقه، حتی هر شهر و روستا دارای غذای سنتی مخصوص به خود است. بطور مثال یک ساندویج‌فروشی در ایتالیا ممکن است چهار نوع مختلف ساندویج داشته باشد که تمام آن‌ها از کالباس، مایونز و پنیر تشکیل شده باشند و تفاوت آنان در انواع مختلف کالباس و پنیری‌ست که در آن‌ها بکار رفته. روستیکلا (Rustichella) و پانزروتی (panzerotti) دو نوع مختلف ساندویج هستند که طرفداران زیادی در بین ایتالیایی‌ها و توریست‌های خارجی دارند. باید در نظر داشت که ساندویج در ایتالیا با آمریکا و بسیاری دیگر از کشورها تفاوت دارد. برخلاف سایر کشورها که ساندویج‌های بزرگ و مملو از گوشت و سبزیجات و پنیر هستند، ساندویج‌های ایتالیایی کوچک، باریک و دارای مقادیر اندکی کاهو و مایونز هستند.

پاستا در ایتالیا برخلاف تصور عموم صرفاً محتوی سس گوجه یا آلفردو نیست و انواع فراوانی از سس‌ها را شامل می‌شود. البته حجم سس پاستا در مقایسه با پاستا‌های سایر کشورها کمتر است. در حقیقت پاستا در رستوران‌ها عموماً اولین وعده‌ی غذا از بین سه یا چهار وعده‌ای است که بطور مثال برای شام سرو می‌شود و به تنهایی یک غذای کامل محسوب نمی‌شود.

ساختار تغذیه سنتی در ایتالیا

معمولاً وعده‌های غذایی برای یک روز کاری به این صورت هستند:‌ صبحانه‌ای مختصر، یک وعده ناهار و یک وعده شام. برخی از ایتالیایی‌ها هر ساعت یک فنجان قهوه می‌نوشند که در صبحانه، حوالی ساعت ۱۰ صبح و بعد از هر وعده غذا عمومیت بیشتری دارد.

در روزهای انتهای هفته و همچنین در رستوران‌ها هر وعده‌ غذایی به این صورت هستند:‌

آنتی‌پاستو (antipasto) یا پیش‌غذا که عبارتست از ترشیجات، ورقه‌های گوشت همانند کالباس، غذاهای دریای و غیره.
پریمو (primo) یا غذای اصلی حاوی برنج یا پاستا
سکوندو (secondo) یا غذای دوم حاوی گوشت یا ماهی
کونتورنو (contorno) به معنی غذای جنبی و دُلچه (dolce) به معنای دسر.

غذاهای ایتالیایی همانند فرهنگ و زبان این کشور در هر منطقه با منطقه دیگر تفاوت دارد. مواد تشکیل دهنده‌ی این غذاها اهمیت زیادی دارند. در مناطق گرم جنوب ایتالیا همانند ناپل، مرکبات و میوه‌های تازه در سفره‌ی غذایی پررنگ هستند، اما در مناطقی همانند ونیز، انواع مختلف ماهی اصلی‌ترین مواد تشکیل‌دهنده‌ی غذاها هستند.

صبحانه‌ی ایتالیایی‌ها معمولاً مختصر سرو می‌شود و از یک فنجان قهوه یا کاپوچینو به همراه تکه‌ای شیرینی (کاپوچینو و شیرینی با همدیگر cappuccino e brioche نامیده می‌شوند) یا تکه‌ای نان و مربا تشکیل می‌شود. خوردن تخم مرغ یا گوشت یا غذاهای حاوی نمک در صبحانه اصلاً رایج نیست. کاپوچینو نوشیدنی صبحانه محسوب می‌شود و نوشیدن آن بعد از ناهار یا شام یا هر زمان غیر از صبحانه صرفاً از توریست‌ها دیده می‌شود! در نظر داشته باشید که یک فنجان کوچک قهوه‌ی اسپرسو بعد از غذا به هضم آن کمک می‌کند.

یکی از شیرینی‌های ایتالیایی که در صبحانه صرف می‌شود کورنتو (cornetto) نام دارد که چیزی شبیه به کرواسان (Croissant) است که با خامه، ‌ شکلات یا مربا پر شده است.

نهار اصلی‌ترین وعده‌ی غذایی‌ در ایتالیاست؛ بنابراین ایتالیایی‌ها حداقل یک ساعت از وقت خود را در روز برای نهار کنار می‌گذارند (در گذشته یک ساعت چرت بعد از ناهار نیز متداول بوده است). بسیاری از فروشگاه‌ها به خصوص در شهرهای کوچک یک تا دو ساعت در ظهر برای صرف نهار تعطیل هستند.

شام در ایتالیا به نسبت دیر صرف می‌شود؛ بنابراین اگر قبل از ساعت ۸ شب برای خوردن شام به رستورانی بروید، احتمال اینکه رستوران خالی از مشتری باشد زیاد است. بعد از ساعت ۱۰ شب دیدن خانواده‌ها به همراه فرزندان‌شان که مشغول صرف شام هستند چندان غیر معمول نیست.

فرهنگ غذایی در ایتالیا از دید بسیاری از مردم نوعی هنر به شمار می‌رود. ایتالیایی‌ها به سنت‌های غذایی‌شان افتخار می‌کنند، عاشق غذاهای‌شان هستند و درباره‌ی آن نیز صحبت می‌کنند.

غذاهای مخصوص

تقریباً هر شهر و منطقه غذای مخصوص به خود را دارد. تعدادی از معروف‌ترین غذاهای ایتالیایی عبارتند از:

ریزوتو (Risotto): نوعی از برنج که ابتدا سرخ شده و سپس در یک ظرف پهن با درب بسته پخته می‌شود. محصول نهایی مایعی غلیظ و پرملات است. مواد افزودنی به این برنج پخته شده می‌تواند گوشت قرمز، قارچ، گوشت ماکیان، سبزیجات، پنیر یا غذاهای دریایی باشد و مواد افزودنی بسته به منطقه یا دستور پخت متفاوت است. بسیاری از خانواده‌ها، رستوران‌ها، شهرها و مناطق ایتالیا دستور پخت منحصر به فرد خود را دارند. ریزوتو غذای معمول در مناطق لومباردی و پیدمونت است.
آرانچینی (Arancini): کوفته‌های برنج سرخ شده با لایه ای از پودر سوخاری می باشد که درون آن با پنیر پر شده است. همچنین می‌تواند با سس گوجه، تخم مرغ و نخود فرنگی نیز پر شود. آرانچینی غذای سنتی جزیره سیسیل است.

پولنتا (Polenta): مایه ذرت که در ظرف در بسته پخته می‌شود. این غذا را می‌توان بصورت کرم صرف کرد. همچنین می‌توان بعد از بستن و سفت شدن مایه آن را قطعه قطعه کرد و سپس سرخ نمود. پولنتا غذای سنتی شمال ایتالیاست که با گوشت آهو و یا گراز مصرف می‌شود.

جلاتو (Gelato): در زبان ایتالیایی به معنای بستنی‌ست که از شیر درست شده‌است. بستنی‌ای که حاوی لبنیات نباشد، سوربتو (sorbetto) نام دارد. انواع مختلفی از بستنی در ایتالیا وجود دارند، از قبیل با طعم‌های شکلات، میوه، قهوه و همچنین تیرامیسو. بستنی‌فروشی‌ها (gelateria) بستنی‌های خود را به دو صورت قیفی و لیوانی عرضه می‌کنند.
تیرامیسو (Tiramisù): کیک ایتالیایی که از قهوه، ماسکارپونه و مشروب الکلی (همانند رام) تشکیل شده است و روی آن پودر کاکائو می‌پاشند.

پیتزا

پیتزا غذای محبوب ایتالیایی‌هاست که در دنیا شناخته شده است. در اکثر شهرهای پیتزا فروشی‌هایی وجود دارند که پیتزا را بر اساس وزن‌شان می‌فروشند. یعنی شما می‌توانید به اندازه دلخواه پیتزا خریداری کنید و قیمت وزنش را بپردازید. به این منظور دنبال Pizza al taglio بگردید و هنگام سفارش دادن نام پیتزا و اندازه‌ی قطعه‌ای که می‌خواهید را به فروشنده بگویید. فروشنده ممکن است از شما بپرسد که آیا می‌خواهید پیتزا را برای‌تان به قطعه‌های کوچکتر تقسیم کند و یا آن را گرم کند. سپس آن را در کاغذی پیچیده و در جعبه‌ای به شما خواهد داد. بسیاری از پیتزا فروشی‌ها نیز پیتزا را بر اساس تعداد قطعه‌ها می‌فروشند. خرید این پیتزاها در واقع صرفه‌جویی در وقت و هزینه است. توجه کنید که پیتزاهای ایتالیا نازک‌تر و حاوی ملات کمتری نسبت به پیتزاها در ایران هستند. اصلی‌ترین نوع پیتزا را می‌توانید در ناپل پیدا کنید که محتویات بسیار کمی دارد. اما متداول‌ترین نوع آن پیتزا مارگاریتاست که از خمیر پیتزا، سس گوجه و پنیر موتزارلا تشکیل شده است.

پیتزاهای گرد سنتی در رستوران‌ها به فروش می‌رسند و همانند رستوران‌ها در سایر نقاط دنیا قیمت بالاتری دارند. معمولاً رستوران‌ها در ساعات نهار پیتزا سرو نمی‌کنند و انتظار نداشته باشید که پیتزای ضخیم و پرملات آمریکایی در ایتالیا پیدا کنید.

توجه:‌ ایتالیایی‌ها روی پیتزا سس کچاپ نمی‌ریزند و این کار همانند ریختن سس کچاپ روی قرمه‌سبزی، برای آنان نیز بسیار عجیب است. بنابراین در رستوران‌ها و پیتزافروشی‌ها سس کچاپ درخواست نکنید.

پنیر و سوسیس

گفته می‌شود که در ایتالیا ۸۰۰ نوع مختلف پنیر و ۴۰۰ نوع سوسیس وجود دارد. امتحان کردن پنیرهای مختلف ایتالیایی در پنیرفروشی‌های سنتی می‌تواند یکی از خاطرات سفر به ایتالیا باشد.

رستوران‌ها و میخانه‌ها

در میخانه‌های ایتالیایی که در مرکز شهرهای بزرگ واقع شده‌اند اگر میزی که در پیاده‌رو واقع شده را اشغال کنید باید پول بیشتری نسبت به حالت سرپا ایستادن در پیشخوان داخل میخانه بپردازید زیرا در ایتالیا رستوران‌ها و میخانه‌ها مالیات زیادی برای میزهای خارج از مغازه می‌پردازند. با این حال هر چه از مرکز شهرها دور شوید، این قانون کمرنگ‌تر خواهد بود. وقتی به یک کافه می‌روید، قبل از هر چیز به پیشخوان رفته، قهوه یا نوشیدنی خود را سفارش دهید، پول را پرداخت کنید و رسید پرداخت را به متصدی دهید تا نوشیدنی‌تان را آماده کند. بیشتر رستوران‌ها چیزی به نام حق سرویس همانند آنچه در ایران رایج است از مشتریان خود مطالبه نمی‌کنند. البته پرداخت یک یا دو یورو به‌عنوان انعام، پیشخدمت را خوشحال خواهد کرد.

یک وعده غذای سنتی ایتالیایی می‌تواند شامل آنتی‌پاستو (پیش‌غذاهایی از قبیل غذای دریایی سرد، سبزیجات خوابانده شده در شراب یا کالباس)، پریمو (غذای اصلی: ماهی، پاستا یا غذایی همراه با برنج) و سِکوندو (وعده دوم همانند غذای اصلی یا وعده اول شامل ماهی یا غذاهای به همراه گوشت) باشد که بعد از آن کونتورنو (غذایی متشکل از سبزیجات)، پنیر، میوه، دسر،‌ قهوه یا نوشیدنی‌های الکلی سرو می‌شود. اگر می‌خواهید پریمو و سکوندو (غذای اول و غذای دوم) را همزمان دریافت کنید، این را به پیشخدمت تذکر دهید. اگر در گروه‌های بزرگتر از چهار نفر به یک رستوران می‌روید، بهتر است که غذاهای متنوع سفارش ندهید. چون با اینکه سسس‌ها عموماً از پیش آماده شده‌اند ولی پاستا باید در لحظه پخته شود. به همین خاطر زمان انتظار برای آماده‌شدن غذا به طور محسوسی بالاتر خواهد رفت. به این نکته هم توجه کنید که زمان پخت انواع مختلف پاستا با هم تفاوت دارند.

رستوران‌هایی که غذاهای رژیمی سرو می‌کنند این را روی شیشه یا بیرون رستوران خواهند نوشت. رستورانی که این را ننوشته باشد، چنین غذاهایی را نیز سرو نخواهد کرد.

اگر می‌خواهید ارزان مسافرت کنید یا بودجه محدودی دارید، بجای رستوران می‌توانید در بوفه‌ها یا سلف‌سوریس‌ها غذا بخورید. پیتزافروشی‌های بسیاری بصورت فست‌فود وجود دارند که ارزان تمام می‌شوند. در شهر رم، در ایستگاه قطار ترمینی نمونه‌های بسیاری از بوفه‌ها را خواهید یافت.

نوشیدن

سیگار کشیدن در میخانه‌ها همانند رستوران‌ها ممنوع است.

ایتالیاهایی از بیرون رفتن از خانه در شب علاقه دارند. بسیاری از مردم بعد از شام ساعتی را در میخانه‌ها به نوشیدن می‌گذرانند. این نوشیدنی آپریتیوو (Aperitivo به معنی نوشیدنی بعد از غذا) نام دارد.

آب

با اینکه آب لوله‌کشی از لحاظ کیفیت قابل نوشیدن است،‌ اما از برخی از شهرهای ایتالیا ممکن است کمی کدر یا با طعم مخصوصی باشد. بسیاری از ایتالیایی‌ها آب‌های بسته‌بندی را ترجیح می‌دهند که در رستوران‌ها نیز فروخته می‌شود. توجه داشته باشید که وقتی در رستوران‌ها آب سفارش می‌دهید، بسته به سلیقه‌تان از پیش‌خدمت بخواهید که آب‌ گازدار (frizzante یا con gas) یا بدون گاز (acqua naturale یا acqua senza gas)باشد. نوشیدن آب گازدار یا سودا (آب به همراه اسید کربنیک) در ایتالیا رواج دارد.

رم به داشتن آب با کیفیت مشهور است. دهها قرن پیش در دورهٔ امپراتوری رومیان، کانال‌های انتقال آب، آب کوهستان‌ها را برای استفاده شهروندان رم به این شهر انتقال می‌دادند. وقتی بطری آب‌تان خالی شد آن را دور نیندازید. بطری را می‌توانید در صدها شیر آب روان و چشمه در شهر رم دوباره پر کنید و از نوشیدن آب طبیعی و با کیفیت عالی لذت ببرید.

شراب

شراب‌های ایتالیایی به تمام دنیا صادر می‌شوند و شهرتی جهانی دارند. نام‌هایی همچنان بارولو (Barolo)، برونلّو (Brunello) و کیانتی (Chianti) را می‌توانید در هر نقطه‌ای از دنیا بیابید.

شناخت شراب در ایتالیا موضوعی مهم است و می‌تواند باعث برانگیختن حس احترام یا بی‌احترامی از سمت کارکنان یک رستوران شود. اگر شراب‌شناس خوبی باشید یا حداقل با شراب‌ها آشنا باشید، می‌توانید توقع داشته باشید که در رستوران‌ها یا میخانه‌ها سرویس بهتری بگیرید یا حتی پول کمتری پرداخت کنید.

بنابراین قبل از ورود به ایتالیا کمی در مورد شراب‌های منطقه‌ای که قصد بازدید از آن را دارید تحقیق کنید. می‌توانید مطمئن باشید که بعد از امتحان کردن شراب‌هایی که شناخته‌اید، از نوشیدن آن لذت خواهید برد. غذاهای ایتالیایی هر منطقه (و حتی هر شهر) با دیگری متفاوت است و می‌توان گفت که تفاوت شراب‌های هر منطقه انعکاس دهنده‌ی این حجم تنوع در غذاهاست. قانون رنگ که در بیشتر نقاط دنیا کاربرد دارد (شراب قرمز با گوشت قرمز و شراب سفید با ماهی)، می‌تواند در بسیاری از موارد توسط پیشخدمت‌هایی که تخصص‌ زیادی در مورد شراب دارند نادیده گرفته شود. ایتالیا شراب‌های سفید بسیاری دارد که به همراه گوشت قرمز سرو می‌شوند (همانند شراب سفید شاردونی chardonnay استان توسکانی یا سیسیل)، همانطور که شراب‌های قرمز خوش‌طعم پینوت نوآ pinot noir) از منطقه آلته آدیجه با ماهی لذت‌بخش خواهد بود.

شراب‌ّ‌های خانگی (vino della casa) که عمدتاً در روستاها (بخصوص در استان توسکانی) یافت می‌شوند یکی از گزینه‌های خوب برای نوشیدن هستند. شراب‌های خانگی می‌توانند محصول خود رستوران‌ها نیز باشند. این شراب‌ها اگر منوی رستوران‌های شهری نیز یافت شوند، گزینه‌ی بدی برای نوشیدن نیستند. می‌توانند یکی از گزینه‌ها باشند. شراب‌های خانگی عموماً بصورت بطری شیشه‌ای پرشده به فروش می‌رسند، اما گاهاً در رستوران‌های ارزان‌قیمت آن را در صُراحی‌های شیشه‌ای یک چهارم، نیم یا یک لیتری به فروش می‌رسانند. گفته می‌شود که شراب‌های خانگی ایتالیا به نسبت سنگین هستند و اگر کمی زیاده‌روی کنید، صبح روز بعد سردرد یا خماری خواهید داشت! اگر بعد از اندکی امتحان کردن مزه این شراب را دوست نداشتید، مطمئن باشید که حس خوبی با این شراب نخواهید گرفت. در اینصورت بطری را پس بدهید و شراب دیگری از منو انتخاب کنید.

ایتالیایی‌ها در کل به شراب‌هایشان افتخار می‌کنند و فروش شراب‌های خارجی چندان متداول نیست. با این حال در سال‌های اخیر شراب‌های کابرنت ساوینیون (cabernet sauvignon) یا شاردونی (chardonnay) در ایتالیا افزایش پیدا کرده است.

آبجو

در کنار شراب که نوشیدنی سنتی ایتالیایی‌هاست،‌ آبجو نیز طرفداران فراوانی دارد. با این حال آبجو همانند شراب ریشه در تاریخ ایتالیا ندارد و صرفاً در چند دهه گذشته میخانه‌هایی که آبجو می‌فروشند در تمام شهرها افزایش فراوانی یافته است. در این میخانه‌ها می‌توان آبجوهایی از سایر کشورها همانند برندهای مشهور آلمان، بلژیک یا هلند نیز یافت. از آبجوهای ایتالیایی می‌توان به پرونی (Peroni) و مورتی (Moretti) اشاره کرد و این آبجوها در کافه‌ها در طول روز سرو می‌شوند.

در تریسته در شمال شرق ایتالیا و در نزدیکی اسلوونی نوشیدن آبجوهای اسلوونیایی بیشتر متداول است. در واقع قیمت این آبجوها در ایتالیا از اسلوونی کمتر است.

سایر نوشیدنی‌ها

لیمون‌چِلّو (Limoncello): لیکوری‌ست که از الکل، شکر و پوست لیمو تشکیل شده.

گراپا (Grappa) از تقطیر باقی‌مانده‌ی پوست انگور بعد از فرایند شراب‌سازی بدست می‌آید. طعم آن خشن و شباهت زیادی به عرق (الکل خانگی ایرانی) دارد.

قهوه

اگر به قهوه‌خانه‌ها در ایتالیا سر بزنید لیست طویلی از انواع مختلف قهوه خواهید دید. توجه داشته باشید که در هر قهوه‌خانه تنها یک نوع از دانه قهوه مصرف می‌شود. برند قهوهٔ مصرفی معمولاً بیرون قهوه‌خانه‌ نوشته می‌شود. قهوهٔ عادی انواع مختلفی دارد:

Caffè یا Caffè Normale یا Espresso: قهوهٔ نرمال یا اسپرسو که معمولاً بعد از هر وعدهٔ غذایی نوشیده می‌شود.
Caffè ristretto همان قهوهٔ عادی‌ست که مقدار با مقدار کمتری آب درست می‌شود و بنابراین قوی‌تر است.
Caffè lungo که مقدار بیشتری آب نسبت به قهوهٔ عادی دارد.
Caffè americano که مقدار بسیار بیشتری آب دارد و رقیق‌تر است و در فنجان‌های بزرگتر نوشیده می‌شود و شباهت زیادی به قهوهٔ صبحانه در آمریکا دارد. با این‌ حال حجم قهوهٔ آمریکانو در ایتالیا نسبت به چیزی که در آمریکا متداول‌ است بطور محسوسی کمتر است.

اگر عادت به افزودن شیر به قهوه دارید، به اندازه مبلغی که برای قهوه پرداخت کرده‌اید می‌توانید برای شیر بپردازید که ماکیاتو (macchiato) نامیده می‌شود. بنابراین caffè lungo macchiato در واقع caffè lungoای است که شیر به آن اضافه شده است. می‌توانید انتخاب کنید که شیر گرم (caldo) یا سرد (freddo)‌ باشد. بطور مثال بگویید که caffè Americano macchiato caldo یعنی قهوه‌ آمریکانو به همراه شیر گرم.

اگر قهوه‌خور قهاری هستید می‌توانید هر کدام از قهوه‌ها را با حجم دو برابر سفارش دهید که به ایتالیایی دوپیو (doppio) نامیده می‌شود.

انواع مختلف شیرقهوه‌ها از این قرارند:

کاپوچینو (Cappuccino) که نیاز به توضیح ندارد! اگر علاقه‌ای به کف روی کاپوچینو ندارید بگویید که cappuccino senza schiuma می‌خواهید.
کافه لاته (Caffè latte) که با لیوان نوشیده می‌شود و حاوی قهوه به اندازه یک فنجان کوچک است که در لیوان ریخته می‌شود و به آن شیر گرم اضافه می‌شود.
لاته ماکیاتو (Latte macchiato): یک لیوان شیر است که اندکی قهوه به آن اضافه می‌شود. شیر می‌تواند گرم یا سرد باشد.

خوابیدن

در شهرهای بزرگ و مناطق توریستی، انواع مختلفی از مناطق سکونتی از هتل‌های مجلل گرفته تا پانسیون و خانه‌های اجاره‌ای به راحتی یافت می‌شود، اما هاستل‌ها (هتل‌ با اتاق‌های اشتراکی) همانند سایر کشورهای اروپایی چندان معمول نیستند. تعداد ستاره‌های هتل‌ها نسبت به نرخی که دریافت می‌کنند بسیار متفاوت است و کیفیت‌شان نیز همینطور. شاید بعد از اقامت در یک هتل دو ستاره چنان راضی باشید که بخواهید دوباره به آنجا بازگردید، یا اینکه بعد از شبی خوابیدن در هتلی پنج ستاره هیچگاه هوس سر زدن به آنجا به سرتان نزند. در نظر داشته باشید که در بیشتر موارد فرق بین هتل‌های سه ستاره و چهار ستاره در این است که هتل‌های چهار ستاره غذا نیز سرو می‌کنند ولی هتل‌های سه ستاره فقط صبحانه می‌دهند.

اگر قصد اقامت در هاستل را دارید دقت لازم را بکار ببرید و نظرات سایر مهمانان را در سایت رزرو هتل بخوانید. در رم بعضی از هاستل‌های ارزان‌قیمت به‌خصوص در اطراف ایستگاه قطار مرکزی (Termini) کیفیت پایینی دارند و ممکن است ساس یا کنه وارد وسایل‌تان شود.

همچنین پیدا کردن هتل با قیمت ارزان در ونیز دشوار است. اما در مستره که فاصله‌ٔ چندانی با ونیز ندارد، هتل‌هایی با قیمت‌های مناسب‌تر یافت می‌شود.

تعطیلات رسمی

بعضی ازتعطیلات رسمی در ايتاليا مختص به ایالت‌ها و برخی دیگر مختص به تمام ايتاليا هستند.

تعطیلات رسمی سال ۲۰۱۹ به شرح زیر هستند.

روز	نام	مناسبت	منطقه
۰۱ ژانویه	Capodanno	سال نو	تمام ایتالیا
۰۶ ژانویه	Epifania	روز سه پادشاه مقدس	تمام ایتالیا
۲۲ آوریل	Pasquetta	دوشنبه ایستر	تمام ایتالیا
۲۵ آوریل	Anniversario della Liberazione	روز آزادی ایتالیا از فاشیستم (۱۹۴۵)	تمام ایتالیا
۰۱ می	Festa del Lavoro	روز جهانی کارگر	تمام ایتالیا
۱ ژوئن	Festa della Repubblica	روز جمهوری	تمام ایتالیا
۱۰ ژوئن	Lunedì di Pentecoste	دوشنبه پنجاهه	فقط در تیروی جنوبی
۲۴ ژوئن	La Festa di San Giovanni	عید جیووانی مقدس	فلورانس، جنووا، تورین
۲۹ ژوئن	La Festa di San Pietro e Paolo	عید پیتر و پل مقدس	رم
۱۵ آگوست	Mariä Himmelfahrt	عروج مریم	تمام ایتالیا
۱۹ سپتامبر	La Festa di San Gennaro	عید جناروی مقدس	ناپل
۰۱ نوامبر	Ognissanti	عید همهٔ قدیسین	تمام ایتالیا
۷ دسامبر	Festa di San Ambrogio	عید آمبروجیوی مقدس	میلان
۸ دسامبر	Immacolata Concezione	روز پاک شدن مریم از گناه	تمام ایتالیا
۲۵ دسامبر	Natale di Gesù	کریسمس	تمام ایتالیا
۲۶ دسامبر	Santo Stefano	روز استفانوی مقدس	تمام ایتالیا

یادگیری

اگر قصد تحصیل به زبان انگلیسی در ایتالیا دارید، گزینه‌های مختلفی برای دوره‌‌های دانشگاهی در دسترس شماست. بسیاری از دانشگاه‌ها در ایتالیا رشته‌هایی به زبان انگلیسی برای این دوره ارائه می‌کنند. دانشگاه‌های تورین، میلان، بولونیا، فلورانس، رم، پیزا و پاویا مقصد جذابی برای دانشجویانی هستند که می‌خواهند تحصیلات تکمیلی خود را به زبان انگلیسی در ایتالیا ادامه دهند. دانشگاه بولونیا (Università di Bologna) با قدمتی تقریباً هزار ساله (تاسیس ۱۰۸۸ میلادی) مشهورترین دانشگاه ایتالیاست که عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه در حال فعالیت دنیا را نیز یدک می‌کشد.

کار

یافتن کار در ایتالیا چندان آسان نیست. بسیاری از شهروندان بیکار هستند و میزان بیکاری در بین زنان به نسبت بالاتر است. تفاوت دستمزد در ایتالیا در نقاط مختلف چشمگیر است و در شمال این کشور بطور محسوسی نسبت به جنوب دستمزدها بالاترند. با این حال کار غیرقانونی یا کار سیاه در ایتالیا رواج زیادی دارد و در بین گروه‌های خارجی بیشتر است. کار غیرقانونی بیشتر در رستوران‌ها، کافه‌ها، میخانه‌ها و در ساخت و ساز در جریان است. با این حال همچنان در نظر داشته باشید که کار سیاه همچنان قانون‌شکنی‌ست، اما اراده پلیس و نهادها برای مقابله با آن نسبت به سایر کشورهای اروپایی همچون آلمان و فرانسه کمتر است.

امنیت

شماره‌های موارد اضطراری از این قرارند:

۱۱۳: پلیس
۱۱۲: ژاندارمری
۱۱۷: نیروی پلیس برای موارد مالی
۱۱۵:‌ آتش‌نشانی
۱۱۸: اورژانس پزشکی
۱۵۱۵:‌ سازمان جنگلداری
۱۵۳۰: گارد ساحلی
۱۵۲۸: گزارش ترافیک

ایتالیا همانند سایر کشورهای توسعه‌یافته کشور امنی برای گردش و سفر محسوب می‌شود. با این حال موارد معدودی از ناامنی بیشتر تحت تاثیر جریانات سیاسی هستند و به ندرت مسافران و توریست‌ها هدف قرار گرفته می‌شوند.

جرم

ِِنرخ جرم و جنایت در ایتالیا با اینکه نسبت به سایر کشورهای اروپای غربی اندکی بالاتر است، با این حال با در نظر گرفتن معیارهای جهانی بطور قابل قبولی امن به حساب می‌آید. مسافران در ایتالیا با رعایت اندکی ملاحظات ایمنی هیچ مشکلی نخواهند داشت. در برخی از شهرهای ایتالیا خصوصاً در شهرهای جنوبی جیب‌بری یک معضل به حساب می‌رود که اندکی دقت به اطراف و حفظ کردن وسایل،‌ خطرساز نخواهد بود. جیب‌برها معمولاً در دسته‌های چند نفری در گذرگاه‌ها و چهارراه‌ها و در ساعات خلوت شبانه‌روز تردد می‌کنند. اگر در ساعات شب در خیابان‌های خلوت تردد می‌کنید حواس‌تان را جمع کنید. ایتالیایی‌ها هنگام برگشت از شب‌نشینی، همراهان زن خود را تا خانه مشایعت می‌کنند. اگرچه آمار تجاوزهای جنسی در ایتالیا نسبت به سایر کشورهایی اروپایی به نسبت پایین‌تر است. گروه‌های مافیایی ایتالیایی بیشتر در جنوب این کشور فعال‌اند و همچنین نقش‌ چندانی در جرایم کوچک همانند جیب‌بری ندارند. روسپی‌گری عمدتاً توسط باند‌های تبهکار از کشورهایی همچون نیجریه،‌ رومانی و آلبانی هدایت می‌شود و در خیابان‌های شهرهای بزرگ و متوسط متداولست. روسپی‌گری در ایتالیا روسپی‌خانه‌ها قانونی نیستند ولی روسپی‌گری غیرقانونی نیست. "جور کردن روسپی برای دیگران" عملی کاملاً غیرقانونی‌ست و طبق قانون همانند برده‌داری با آن برخورد می‌شود.

در ایتالیا چهار نوع مختلف پلیس وجود دارد که یک توریست ممکن است با آن‌ها سر و کار پیدا کند: پلیس دولتی (Polizia di Stato) که نیروی پلیس ملی ایتالیاست و در شهرهای بزرگ مستقر است. این نیروی پلیس را می‌توان در ایستگاه‌های قطار دید. آن‌ها پیراهن‌ آبی و شلوار خاکستری به تن می‌کنند و سوار خودروهایی با رنگ آبی روشن می‌شوند که روی آن کلمه POLIZIA نوشته شده است. Carabinieri یا ژاندارم ملی هستند که در شهرها و روستاهای کوچکتر هم دیده می‌شوند. آن‌ها یونیفرم‌هایی با رنگ آبی تیره می‌پوشند و روی شلوارهایشان یک نوار قرمز دیده می‌شود. خودروی آنان نیز شبیه خودروی نیروی پلیس ملی است. فرق چندانی در عملکرد و وظایف این دو گروه وجود ندارد.

Guardia di Finanza یا گارد مالی نیروی پلیسی است که اموری همانند کنترل مرزی و مسائل مالی را به عهده دارد. این نیروی پلیس همانند دو نیروی قبل سیار نیست ولی در موارد نیاز به سایر نیروهای پلیس هم کمک‌رسانی می‌کند. لباس این گروه خاکستری روشن است. گروه آخر نیروی پلیس محلی هستند که Polizia municipale یا Polizia locale نامیده می‌شوند. یونیفرم این پلیس‌ها در شهرهای مختلف فرق دارد. این گروه برای خدمات حرفه‌ای پلیس آموزش ندیده‌اند و صرفاً در مواردی همچون ترافیک شهرهای و مبارزه با خلاف‌های کوچک فعالیت می‌کنند.

گاهی ممکن است هنگامی که از رستورانی بیرون می‌آیید Guardia di Finanza یا گارد مالی متوقف‌تان کند و از شما بخواهد اگر چیزی در این رستوران خورده‌اید و رسید دریافت کرده‌اید رسید آن را نشان‌شان بدهید. این کار کاملاً قانونی‌ست. در این صورت پلیس می‌خواهد متوجه شود که رستوران مورد نظر رسید درست را چاپ کرده و بنابراین مالیات می‌دهد یا نه.

اگر اتفاقی برای‌تان افتاد و یا در مواقع ضروری می‌توانید از هر یک از این چهار نیروی پلیس کمک بخواهید. در سال‌های اخیر نیروهای ارتش ایتالیا نیز برای محافظت از شهرهای در برابر حمله‌های تروریستی و در نقاط پرتردد و یا جاذبه‌های گردشگری شهرهای بزرگ تردد می‌کنند. اگر مشکلی پیدا کردید می‌توانید با سربازان ارتش نیز در میان بگذارید. البته دقت کنید که آن‌های وظایف نیروهای پلیس را به عهده ندارند و برای راه‌انداختن کار شما، شما را به نزدیک‌ترین پلیس در اطراف منطقه مورد نظر راهنمایی خواهند کرد.

توجه داشته باشید که نیروهای پلیس در ایتالیا مجوز دریافت جریمه‌ی نقدی را ندارند.

به همراه داشتن مواد مخدر نیز در ایتالیا غیرقانونی‌ست. با این‌حال حمل مواد مخدر بیشتر از مقدار خاصی جرم به حساب می‌آید.

کلاهبرداری از گردشگران

کلاهبرداری معضلی‌ست که در شهرهایی از قبیل رم یا ناپل بیشتر از سایر شهرهای ایتالیا دیده می‌شود.

در اطراف مناطق توریسی این شهرهای گروه‌های مهاجران خارجی (از بعضی کشورهای آسیای جنوبی) سعی می‌کنند که به گردشگران سوغاتی‌های ارزان‌قیمت بفروشند. آنان‌ گاهاً گل‌‌های رز در دست دارند و با این ادعا که این‌ها هدیه‌ای به شماست، گل‌ها را به شما می‌دهند. به محض اینکه شما گل‌ها را از آنان بگیرید آنان تقاضای پول می‌کنند. اگر این اتفاق افتاد بگویید no یا vai via که به معنی برو است.

یکی دیگر از شگردهای کلاه‌برداران این است که افرادی که ادعا می‌کنند پلیس لباس شخصی هستند به شما نزدیک می‌شوند و ابتدا درخواست می‌کنند که گذرنامه‌تان را به آن‌ها نشان دهید و سپس تقاضای پول می‌کنند. گول این افراد را نخورید و گذرنامه‌تان را به آنان ندهید. نیروهای پلیس در ایتالیا کارت شناسایی و لباس فرم مخصوص دارند.

کلاه‌برداران می‌توانند با شگردهای مختلفی گردشگران را سرکیسه کنند! تنها راه این است که به آنان توجهی نکنید و اگر شخص غریبه‌ با ظاهر نامتعارف که تا آن موقع ندیده‌اید با شما سر صحبت را باز کرد بهانه‌ای بیاورید و محل را ترک کنید.

نژادپرستی

جرایم مربوط به نژادپرستی در ایتالیا چندان پرسابقه نیست، اما در سال‌های اخیر رشد اندکی داشته است. بعد از ورود موج مهاجران در سال‌های اخیر،‌ گاهاً رفتارهای تحقیرآمیز و آزار و اذیت نسبت به کسانی که ظاهر خارجی داشته‌اند گزارش شده‌است، با این حال معمولاً گردشگران با ظاهرشان قضاوت نمی‌شوند. این مشکل در مناطق حاشیه‌نشین در جنوب ایتالیا بیشتر به چشم می‌خورد.

سلامت

نظام بهداشت و درمان ایتالیا کیفیت بالایی دارد برای شهروندان اتحادیه اروپا رایگان است. با این حال شهروندان کشورهای دیگر برای درمان در ایتالیا باید پول بپردازند. گاهاً صف‌های پزشکان عمومی طولانی‌اند ولی در موارد اضطراری بیمار را به سرعت پذیرش می‌کنند. اورژانس در ایتالیا Pronto Soccorso نام دارند و خدمات اورژانس به همه حتی مسافران غیر اروپایی تعلق می‌گیرد.

خطرات سلامتی در ایتالیا وجود ندارند و احتیاجی به واکسیناسیون قبل از ورود به ایتالیا نیست.

نظام اورژانس ایتالیا با چهار رنگ شناخته می‌شود. رنگ قرمز خدمات فوری هستند که بیمار بدون معطلی پذیرش می‌شود. رنگ سفید خدمات غیرفوری هستند و باید برای رسیدگی منتظر ماند و سپس تمام مبلغ درمان را پرداخت کرد.

آب و هوا

یکی از خصوصیات آب و هوای ایتالیا دمای معتدل این کشور است. کوه‌های آلپ در شمال از ورود هوای سرد در زمستان جلوگیری می‌کنند و دریاهای اطراف از افزایش شدید دما در طول تابستان جلوگیری می‌کنند.

دره رود پو در شمال ایتالیا منطقه‌ای است که شهرهایی همانند میلان و تورین در آن واقع شده‌اند. این منطقه در جنوب کوه‌های آلپ واقع شده و متوسط دمای آن در طول سال ۱۳ درجه سانتیگراد است و دارای زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم است. گاهاً دمای این منطقه در زمستان به ۱۷- می‌رسد و تابستان دماهای بالای ۳۵ را نیز تجربه می‌کند.

مرکز ایتالیا محدوده‌ٔ بین دریاهای تیرنی و آدریاتیک زمستان‌های معتدل تا اندکی سرد و تابستان‌های گرم دارد. با این‌حال گرمای تابستان چندان آزاردهنده نیست و به ندرت اتفاق می‌افتد که دما به ۴۰ برسد. سردترین دمایی که شهر رم در زمستان تجربه کرده ۶- است ولی با این وجود بارش اندکی برف یک یا دو بار هر سال در رم چندان غیرمنتظره نیست.

سواحل جنوب ایتالیا زمستان‌های معتدل و تابستان‌های گرم دارد و دمای هوا به ندرت زیر صفر می‌رود. تابستان‌ها به نسبت گرم‌اند. درخت‌های نخل در این منطقه نشان از آب و هوای گرم دارد. با این‌حال کوه‌های این منطقه مدت طولانی از سال پوشیده از برف هستند.

=احترام=مردمانی نژاد پرست که به غیر از هم نژاد خود محل نمی گذارند . دقت کنید که بجز شهرهای بزرگ و مناطق شمالی ایتالیا در سایر نقاط افراد میانسال زیادی به انگلیسی تسلط ندارند. جوان‌ترها آشنایی بیشتری به زبان‌های خارجی دارند. اگر برای مدت طولانی در ایتالیا اقامت خواهید داشت، سعی کنید ایتالیایی را یاد بگیرید و حداقل یک فرهنگ لغت کوچک به همراه خود داشته باشید. ایتالیایی از دیدن اینکه شما به زبان آن‌ها صحبت می‌کنید (هر چند با اشتباهات زیاد) خوشحال می‌شوند.

ایتالیایی‌هایی که با هم آشنایند با دو بوسهٔ کوچک روی دو طرف گونه به هم سلام می‌کنند. مردها و زن‌ها هم گونهٔ همدیگر را می‌بوسند. اگر با این موضوع راحت نیستید، دست دادن کفایت خواهد کرد!ع

لباس پوشیدن

ایتالیا کشوری کاتولیک مذهب است و سنت‌های فرهنگی هنوز در بخش‌ بزرگی از جامعه ایتالیا حکفرما هستند. بدمست بودن در خیابان در ایتالیا چندان ظاهر خوبی ندارد و مصرف علنی مواد مخدر همچنان یک تابوست. در ساحل‌های ایتالیا برهنگی کامل پذیرفته شده نیست.

اگر از کلیساها بازدید می‌کنید تا حد امکان لباس‌تان پوشیده باشد. شلوارک بالای زانو و رکابی برای مردان پذیرفته شده نیست و لباس‌ زنان نیز باید شانه را پوشانده باشد و بالای زانو دیده نشود. این قوانین در مورد واتیکان سختگیرانه‌ترند. اگر گرمای هوا اذیت‌تان می‌کند که لباس بسته بپوشید یادتان بماند که با خود یک شال همراه ببرید که در کلیسا خود را با آن بپوشانید.

ایتالیایی‌ها بخصوص نسل جوان و افراد از طبقه متوسط و بالا به لباس خود اهمیت زیادی می‌دهند. در شهرهایی مثل میلان خوش‌پوش‌ترین انسان‌های روی زمین را خواهید دید. اگر افرادی به لباس شما 'چشم‌غره' رفتند تعجب نکنید یا ناراحت نشوید. احتمالاً سلیقه‌ٔ شما برای هماهنگی رنگ یا فرم لباس‌های‌تان چندان باب طبع آن‌ها نبوده است! آشنایی با نوع لباس ایتالیایی‌ها کمک می‌کند که لباس کسی را هم قضاوت نکنید. خانمی با دامن کوتاه، دستکش و کفش پاشنه‌بلند ساعت هشت صبح در خیابان احتمالاً به محل کار خود می‌رود!

دگرباشان جنسی

همجنسگرایان در ایتالیا حقوق برابر با دیگران دارند. با این‌حال به دلیل بافت سنتی جامعه ایتالیا در برخی نقاط، علنی بودن همجنسگرایی کمی دشوار است. بوسیدن جنس موافق یا گرفتن دست در خیابان در شهرهای کوچک شاید به اندازه زوج‌های دگرجنسگرا آسان نباشد.

در سال‌های اخیر دیدگاه ایتالیایی‌ها در مورد اقلیت‌های جنسی بسیار بازتر شده اما همچنان از سایر کشورهای غرب اروپا سنتی‌تر با این موضوع برخورد می‌کنند. دکترین کلیسای کاتولیک در حال حاضر بر مدارا با همجنسگرایان است. اما در نظر داشته باشید که برای یک خانواده روستایی کاتولیک در جنوب این کشور چندان آسان نخواهد بود که قبول کنند که فرزندشان رابطه جنسی همجنسگرایانه داشته است. حتی سکس خارج از ازدواج برای زوج‌های دگرجنسگرا در میان جامعه جنوب ایتالیا که بیشتر کاتولیک هستند پذیرفتنی نیست.

در نظر داشته باشید که با تمام این وجود خشونت علیه همجنسگرایان بکار برده نمی‌شود. مواردی که شاید برای همجنسگرایان آزاردهنده باشد نگاه‌های خیره افراد در خیابان به زوج همجنسی است که دست همدیگر را گرفته‌اند یا همدیگر را می‌بوسند. می‌توان گفت نسل جدید و افراد جوان مدارای بیشتر نسبت به این موضوع به خود نشان می‌دهند.

اگر در رم هستید از خیابان گی (Gay Street di Roma) در این شهر بازدید کنید که درست مقابل کلوزیوم در ضلع شرقی آن قرار دارد. این خیابان دارای میخانه‌های مختص همجنسگرایان است و البته بازدید از آن یا نوشیدن یک لیوان آبجو آنجا برای دگرجنسگرایان نیز خالی از لطف نخواهد بود!

مذهب

اکثر مردم ایتالیا مسیحی کاتولیک هستند. خداناباوری یا ندانم‌گرایی نیز در بین جوامع شمال و مرکز ایتالیا به خصوص در بین چپگرایان رایج است. با این حال احترام به کیسای کاتولیک یکی از ارزش‌های جامعه ایتالیاست.

ارتباطات

اینترنت

اینترنت وایفای

مطابق قانون تمام درگاه‌های اینترنت عمومی وب‌سایت‌هایی که بازدیدکنندگان استفاده می‌کنند را ثبت می‌کنند و کاربر باید با شناسهٔ کاربری از این اینترنت استفاده کند. اینترنت در هتل‌ها از این قاعده‌ مستثناست.

ارائه اینترنت عمومی بدون صفحهٔ ورود کاربری در ایتالیا غیرقانونی‌ست. بنابراین در تمام درگاه‌های اینترنت عمومی در خیابان‌ها و پارک‌ها شما باید حداقل یک‌بار ثبت‌نام کنید. ثبت‌نام معمولاً از طریق ایمیل یا شماره تلفن انجام می‌شود.

فعالیت‌های غیرقانونی در اینترنت جرم به حساب می‌آیند. از قبیل تماشای پورنوگرافی کودکان، قمار آنلاین و استفاده از داده‌هایی که مشمول حقوق تکثیر (کپی‌رایت) می‌شوند.

اینترنت همراه

شبکه اینترنت تلفن همراه در ایتالیا بسیار مجهز است و هر نقطه‌ای از این کشور در دسترس شبکه قرار دارد. شما در قله‌ٔ کوه‌ها و دور از ساحل در دریا هم به اینترنت دسترسی خواهید داشت! تمام شرکت‌های تلفن‌همراه اینترنت پرسرعت LTE یا 3G ارائه می‌دهند. دقت کنید که تعرفه استفاده از اینترنت پرسرعت همراه ممکن است نسبت به سایر نقاط اروپا کمی بیشتر باشد.

در هنگام خرید سیم‌کارت به شرایط استفاده از اینترنت توجه کنید. گاهاً شرکت‌هایی که ۳ گیگابایت ماهیانه اینترنت با سیم‌کارت ارائه می‌کنند، اجازه استفاده حداکثر ۱۰۰ مگابایت در روز را به کاربر می‌دهند. ممکن است فروشنده سیم‌کارت به شما در مورد چنین ضوابطی هشدار ندهد. بنابراین درخواست کنید اگر متن قرارداد به انگلیسی در دسترس است فروشنده آن را به شما نشان دهد یا شما را از جزییات استفاده مطلع کند یا اینکه خودتان در سایت شرکت مربوطه شرایط استفاده از تعرفه را جستجو کنید.

پست

پست ایتالیا چندان سابقه درخشانی در قیمت، سرعت و دقت ندارد! صندوق‌های پست قرمز رنگ هستند و روی آن‌ها PT نوشته شده است. در اداره پست باید نوبت بگیرید و منتظر بمانید. بیشتر اداره‌های پست حداکثر تا ساعات ۱ یا ۲ بعدازظهر کار می‌کنند و تنها اداره پست مرکزی در هر شهر در ساعات عصر نیز فعال است.

مقصد بعدی

ایتالیا را می‌توانید به مقاصد مختلفی ترک کنید. شهرهای ایتالیا بخوبی با پروازهای ارزان‌قیمت به بسیاری از شهرهای اروپا متصلند.

از سمت شمال ایتالیا می‌توانید به سوئیس و اتریش بروید. فاصلهٔ میلان تا مرز سوئیس کمتر از ۵۰ کیلومتر است. منطقه کوهستانی تیروی جنوبی نیز با اتریش در شمال ایتالیا هم مرز است. از آنجا می‌توانید به راحتی به اینسبروک در اتریش سفر کنید.
شهر مرزی تریسته در شمال شرق ایتالیا در مجاورت مرز اسلوونی قرار دارد و با کرواسی هم فاصله چندانی ندارد.
شمال‌غرب ایتالیا منطقه‌ای زیباست که با فرانسه هم مرز است. شهرهای نیس و کن در ساحل دریای مدیترانه در فرانسه با مرز ایتالیا فاصلهٔ چندانی ندارند.
از شهر تورین در شمال‌غرب ایتالیا با گذر از اتوبانی کوهستانی که از کوههای آلپ عبور می‌کند به فرانسه خواهید رسید.
بیشتر مرزهای ایتالیا مرزهای دریایی هستند. بندرهای ایتالیا می‌توانند مبادی سفر به سایر کشورها باشند.

این راهنمای مسافرت به کشور ایتالیا است. وضعیت ستاره را دارد . مقاله‌ای با کیفیت بالا که با نقشه‌ها، تصاویر و اطلاعات عالی تکمیل شده است. اگر شما می‌دانید که چیزی تغییر کرده است، لطفاً به جلو حرکت کنید و به رشد آن کمک کنید!