استان چهارمحال و بختیاری
یکی از استان‌های ایران
استان چهارمحال و بختیاری یکی از استان‌های غرب، ایران می‌باشد.
نواحی
ویرایشاستان چهارمحال و بختیاری شامل 10 شهرستان می‌باشد که عبارتند از:
شهرها
ویرایشسایر مقاصد
ویرایشدرک
ویرایشگفتگو
ویرایشبه عنوان بخشی از ایران مردم این استان همه به زبان فارسی آشنایی کامل و تسلط کافی دارند.
وارد شدن
ویرایشچرخیدن
ویرایشدیدن
ویرایش
تپه تاریخی اسکندری هفشجان
- تپه تاریخی اسکندری هفشجان. از آثار تاریخی استان چهارمحال و بختیاری می‌توان به تپه تاریخی اسکندری در باختر شهر هفشجان و ۱۵ کیلومتری شهرکرد اشاره داشت، که مربوط به ایران پیش از باستان است. این اثر اولین و بزرگترین اثر ملی تاریخی استان است که براساس سفالینه‌های کشف شده بر روی آن قدمتش به حدود ۹۰۰۰ سال قبل تخمین زده می‌شود. تپه اسکندری براساس گمانه زنی‌ها احتمالاً سازه‌ای شبیه به زیگورات (معبد الهی) را داشته است
- کتیبه گرنوشته هفشجان. این کتیبه که قدمت آن به بیش از ۶۰۰۰ سال پیش می‌رسد کهن ترین کتیبه و سنگ نگاره در استان محسوب می‌شود و جزو قدیمی ترین کتیبه‌های مربوط به دوران پیش از تاریخ در ایران و حتی در جهان می‌باشد. گر نوشته که بر صخره‌ای از کوه جهان بین ایجاد شده است بیانگر اولین مسیر ارتباطی اصفهان به خوزستان است که از تمدن تابستانی اسکندری هفشجان گذر می‌کرده است. .
- گردشگاه چشمه زنه هفشجان. در ۱۵ کیلومتری شهرکرد و در شهر هفشجان قرار دارد و نزدیکترین جاذبه گردشگری، تفریحی مرکز استان می‌باشد. در روز طبیعت (سیزده به در) هرسال بیش از ده هزار نفر از این گردشگاه که شامل چشمه معدنی، سد، آلاچیق، شهربازی و ... است دیدن می‌کنند.
- گورستان تاریخی و بی نظیر بُزلَر هفشجان. این گورستان مربوط به دوره صفوی به بعد می‌باشد و در ابتدای شهر تاریخی هفشجان قرار گرفته است. گورستان تاریخی هفشجان تا چند دهه پیش شاهد حضور هزاران شیر سنگی بوده که امروزه به دیگران مناطق برده شده‌اند. پارک معلم این شهر در نزدیکی این گورستان مزین به چند شیر سنگ تاریخی است.
- پل زمانخان ایلبگی. این پل تاریخی در شهرستان سامان و در باغات روستای ایلبگی و بر روی زاینده رود در ۲۰ کیلومتری شهرکرد قرار گرفته است. این پل با دو دهانه در حدود ۴۰۰ سال پیش به دستور زمانخان از روسای ایلات ترک نفر ساخته شده است. پل هوره نیز در ۱۰ کیلومتری شمالی این اثر تاریخی از دیگر مناطق گردشگری در منطقه سامان می‌باشد.
- دشت لاله‌های واژگون کوهرنگ. این دشت بر گرفته از لاله‌های واژگون زیبایی است که در ۱۰۰ کیلومتری شهرکرد و در شهرستان کوهرنگ قرار دارد. در نزدیکی این اثر طبیعی، چشمه دیمه، تونل کوهرنگ و آبشار شیخ علی خان کوهرنگ نیز از زیبایی‌های شگفتاین منطقه است.
- قلعه چالشتر. این بنای تاریخی که روزگاری مقر حکومت محلی چهارمحال بوده است. در ۵ کیلومتری شمال شهرکرد در چالشتر از مناطق شهرکرد قرار گرفته است. این اثر تاریخی شامل بنای تاریخی و موزه‌های صنایع دستی و آثار سنگی است.
- کتیبه عیلامی میانه. این کتیبه دومین کتیبه باستانی استان چهارمحال و بختیاری پس از کتیبه گر نوشته هفشجان است. این کتیبه به طول ۲۴، پهنای ۱۵ و قطر ۸ سانتی‌متر و دارای ۲۶ سطر است و متعلق به بیش از ۳۱۰۰ سال پیش(۱۱۲۰ ق. م) می‌باشد. کشف این کتیبه در استان چهار محال و بختیاری اهمیت این استان را در عصر ایلامی نشان می‌دهد. کتیه عیلامی میانه در سال ۱۳۷۵ خورشیدی در گمانه زنی تپه باستانی اسکندری هفشجان در استان چهارمحال و بختیاری کشف شد. باستان شناسان در گمانه زنی‌های خود در کمال ناباوری به کتیبه‌ای به خط میخی عیلامی برخورد کردند که از سوی یکی از پادشاهان عیلام میانه (هوته لوتش اینشوشیناک) نوشته شده است و کشف آن وجود یک زیگورات یا چیزی شبیه به آن را به خوبی در این منطقه نشان می‌دهد. باستان شناسان گمان می‌کنند که در تپه اسکندری هفشجان در چهارمحال و بختیاری سازه معماری عظیمی وجود دارد که ممکن است شبیه زیگورات‌های عیلامیان باشد.
- منطقه حفاظت شده تنگ صیاد، ۲۰ کیلومتری جنوب شهرکرد (جاده فرخشهر-کیار). این منطقه در بیرون و جنوب فرخشهر قرار دارد. این منطقه در سال ۱۳۵۲ به عنوان منطقه حفاظت شده و بخشی از آن در سال ۱۳۷۴ به عنوان پارک ملی اعلام شد. این منطقه با وسعت تقریبی ۲۷۰۰۰ هکتار در جنوب شرقی فرخ شهر و در ۱۲ تا ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شهرکرد واقع شده است. در تنگ صیاد فرخ شهر حیوانات وحشی وجود دارد که می‌توان به پلنگ (که تعداد آن دقیقاً مشخص نیست)، گرگ و کفتار اشاره کرد. این منطقه دارای آب و هوایی نیمه مرطوب و معتدل با زمستان‌های سرد است؛ و نیز دارای ۴۲ دهنه چشمه است که ۳۸ دهنه از آنها نیز از آبدهی دائمی برخوردار می‌باشند
- گرداب بن. گرداب بن واقع در شهرستان بن و در ۲۰ کیلومتری شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری، یک کیلومتری شهر بن، در حاشیه منطقه حفاظت شده شیدا و در مسیر شهرکرد بن داران قرار دارد. آبی که از زیر کوه بیرون می‌آید آبگیری تشکیل داده و در کنار این پدیده یک مجتمع تفریحی ایجاد شده که گردشگران زیادی را از استان‌های مختلف ایران جذب می‌کند. جاده دسترسی مناسب، نزدیکی به شهر، نزدیکی به جایگاه گاز و پمپ بنزین، برخورداری از امکانات رفاهی مانند سرویس بهداشتی، آلاچیق، سکوی نشیمن، پارک و پارکینگ، کمپ قایق رانی و ... از جمله مزیت‌های این کانون گردشگری است.
- امام زاده باباپیراحمد شهر بن. بقعه متبرکه حضرت امامزاده سید میر احمد (ع) [ معروف به امامزاده بابا پیر احمد (ع) ]، در حوالی شهر بن و در میان باغات سرسبز حاشیه رودخانه زاینده رود که به باغات ملاسجان بن معروف است، قرار دارد. نای تاریخی بقعه متبرکه حضرت امامزاده سید میر احمد (ع) (مشهور به بابا پیراحمد) متعلق به دوره قاجاریه، با مصالح آجر و گچ می‌باشد؛ که پلان اصلی این بنا، هشت ضلعی بوده و با ۱۶ طاق نما به گنبد دوپوش و مدور بنا، تبدیل و متصل شده که ۲ گنبد دو پوش این بنا، به سبک گنبدهای رک ساخته شده است.
- منطقه حفاظت شده شیدا. منطقه شیدا یکی از مناطق آزاد با پتانسیل‌های طبیعی و وجود حیات وحش خصوصاً کل و بز و قوچ و میش بود که به همین دلیل در سال ۱۳۷۵ بعنوان شکار ممنوع اعلام شد که پس از یک دوره تقریباَ ده ساله در سال ۸۶ به عنوان منطقه حفاظت شده در لیست مناطق چهارگانه کشور ثبت شد. این منطقه در ۲۷ کیلومتری شمال شهرستان شهرکرد و در شهرستان بن واقع شده است. سیمای عمومی منطقه کوهستانی با دشت‌های مرتفع و تپه ماهورهای پراکنده است. بلندترین نقطه منطقه کوه برآفتاب بارده با ارتفاع ۳۱۶۵ متر و پائین ترین نقطه در روستای کلیچه با ارتفاع ۲۱۰۰ متر است. میانگین بارش سالانه در منطقه حدود ۴۶۲ میلی‌متر و متوسط دمای سالیانه به حدود ۲/۹ درجه سانتیگراد می‌رسد. منابع آبی منطقه شامل تعداد ۶۷ چشمه و ۱۰ رشته قنات و نیز دو سد خاکی است. ازگونه‌های جانوری این منطقه می‌توان به قوچ و میش، کل و بز، گرگ، شغال، کفتار، گربه وحشی، سمور، گورکن، روباه، عقاب طلایی، عقاب شاهی، سنقر سفید و ... اشاره کرد.
باید انجام داد
ویرایشخرید سوغاتی چون گز بلداجی، بازدید از ارتفاعات جهان بین و زردکوه و حاشیه زاینده رود از کارهای مفید در مدت اقامت در استان می‌باشد.
خوردن
ویرایش
یکی از خوراکی‌هایی که ویژهٔ استان چهارمحال و بختیاری است و در بسیاری از مناطق آن پخته می‌شود، نان شیرین کاکولی است که از شیر، آرد، شیره انگور، خشخاش و خشکبار (گردو، کشمش، بادام) تشکیل شده و برای پخت بر روی این نان زرده تخم مرغ، گلرنگ، زعفران و زیره زده می‌شود.
از دیگر خوراکی‌های شیرین این استان می‌توان به گز و پولکی اشاره کرد که به همراه چای خورده می‌شوند. آش دوغ و کباب بختیاری از دیگر خوراکی‌های این استان هستند که در همهٔ ایران شناخته‌شده هستند.
